MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ :Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı (koca) tarafından; kusur belirlemesi, kadın lehine hükmedilen maddi tazminat ve nafakalar ile velayet yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalının velayete ilişkin temyiz itirazları ile tedbir nafakaları ve çocuk için tayin edilen iştirak nafakasına ilişkin temyiz itirazları yersizdir.
2-Diğer yönlere ilişkin temyiz itirazlarına gelince;
a-Mahkemece "boşanmaya sebep olan olaylarda davalı ağır kusurlu" kabul edilmiş, buna bağlı olarak davacı yararına maddi tazminata hükmedilmiştir. Davalının ağır kusurlu kabul edilmesinin dayanağı olarak, eşine ödeme gücünün üstünde kredi çektirmek suretiyle borç altına sokmuş olması ve bağımsız konut temininden kaçınarak eşini kendi ailesiyle birlikte oturmaya mecbur bırakmış olması gösterilmiştir. Davalının mahkemece sabit görülen bu eylemleri gerçekleşmiş ise de, davacının da kocasına "sen ne biçim adamsın, hiç bir işe yaramıyorsun" diyerek devamlı aşağıladığı, kocasının bilgisi dışında ikinci bir cep telefonu edindiği yapılan soruşturma ve toplanan delillerden anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu duruma göre, evlilik birliğinin temelinden sarsılmasında ve boşanmaya yol açan olaylarda taraflar aynı oranda kusurludur. Hal böyleyken "kocanın ağır kusurlu" kabul edilmesi ve buna bağlı olarak davacı (kadın) yararına maddi tazminata hükmedilmesi doğru bulunmamıştır.
b-Davalının %47 oranında bedensel özürlü olduğu, sol kol ve sağ ayağının felçli olması sebebiyle bedensel olarak çalışamadığı ve Devletten üç ayda bir 1000 TL tutarında özürlü maaşı aldığı, bunun dışında başkaca mal varlığı veya gelirinin mevcut olmadığı, toplanan delillerden anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu duruma göre, davalının mali gücü, yoksulluk nafakası ödemeye yeterli ve elverişli sayılamaz. O halde, davacının yoksulluk nafakası isteğinin reddi gerekirken, bu husus nazara alınmadan yazılı şekilde hüküm kurulması doğru bulunmamıştır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) maddenin (a) ve (b) bentlerinde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 27.11.2014 (Prş.)