Kira Kararları İstanbul - Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2017/2476 Esas 2018/1914 Karar Sayılı İlamı

Hukuk Genel Kurulu
Esas No: 2017/2476
Karar No: 2018/1914
Karar Tarihi: 13.12.2018

Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2017/2476 Esas 2018/1914 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Davacı ve davalılar arasındaki alacak davası sonunda İstanbul 1. Asliye Ticaret Mahkemesi, davayı zamanaşımı nedeniyle reddetti. Ancak Yargıtay 11. Hukuk Dairesi'nin bozma kararı sonrası yapılan yeniden yargılama sonucunda mahkeme, önceki kararında direndi. Bunun üzerine davacı vekili, direnme kararını temyiz etti. Ancak direnmeye ilişkin karar ve temyiz dilekçesi, davalıların vekillerine doğru şekilde tebliğ edilmedi. Bu nedenle dosyanın mahkemeye geri çevrilmesine karar verildi. Kanunlar açısından, direnme kararının ve temyiz dilekçesinin tebliği, HUMK'nın 433. maddesi ve Tebligat Kanunu dikkate alınarak davalıların vekillerine yapılmalıdır (6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun \"Geçici madde 3\" atfıyla).

Hukuk Genel Kurulu 2017/2476 E. , 2018/1914 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki "alacak" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İstanbul 1. Asliye Ticaret Mahkemesince davanın zamanaşımı nedeniyle reddine dair verilen 10.04.2012 tarihli ve 2007/683 E. 2012/59 K. sayılı kararın incelenmesi davacı vekili ile davalılardan ... vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 11. Hukuk Dairesi"nin 08.11.2013 tarihli ve 2012/17585 E. 2013/19992 K. sayılı ilamıyla bozulmuş, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulunca dosya üzerinde yapılan ön inceleme sonunda gereği görüşüldü:
Mahkemece verilen hüküm, temyiz edilmesi üzerine yukarıda başlıkta belirtilen karar ile bozulmuştur. Bozma üzerine mahkemece ilk kararda direnilmiş, direnme kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Direnmeye ilişkin gerekçeli kararın ve davacı vekiline ait temyiz dilekçesinin davalılar ... ve ... vekili Av. ... ile davalı ...’a tebliğ edilmediği (Av. ...’in, davalılar ..., ... ve ...’ın vekili olmadığı hâlde direnme kararının ve davacı vekiline ait temyiz dilekçesinin sehven adı geçen davalılar adına Av. ...’e tebliğ edildiği) anlaşılmaktadır. Direnmeye ilişkin gerekçeli kararın ve davacı vekili tarafından sunulan temyiz dilekçesinin, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun “Geçici madde 3” atfiyla uygulanmakta olan HUMK’nın 433. maddesi gereğince davalılar ... ve ... vekili Av. ... ile davalı ...’a Tebligat Kanunu ve ilgili mevzuat dikkate alınarak tebliğ edilmeli ve yasal süre beklenildikten sonra Hukuk Genel Kurulu Başkanlığına gönderilmelidir.
Açıklanan nedenle eksiklik giderildikten sonra Yargıtay Hukuk Genel Kurulu Başkanlığına gönderilmek üzere dosyanın mahkemesine geri çevrilmesi gerekmiştir.

S O N U Ç : Yukarıda açıklanan nedenle dosyanın mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE, 13.12.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.