Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/3653 Esas 2022/4753 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : İstinaf başvurusunun esastan reddi

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hükme yönelik, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 31.10.2017 tarihli, 2017/3186 Esas, 2017/2988 Karar sayılı "istinaf başvurusunun esastan reddine" ilişkin karar davacı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan Ankara (Kapatılan) 12. Ağır Ceza Mahkemesinin 2011/72 Esas – 2013/13 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının silahlı örgüt ve terör örgütü propagandası yapmak suçlarından 24.05.2011 – 03.02.2012 tarihleri arasında 255 gün gözaltında ve tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda silahlı örgüt suçundan beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 30.06.2015 tarihinde kesinleştiği, terör örgütü propagandası yapma suçundan ise kovuşturmanın ertelenmesi kararı verildiği, bu kararın 09.04.2013 tarihinde kesinleştiği, davacının denetim süresinde suç işlememesi üzerine davanın düşmesine karar verildiği, düşme kararının da 21.10.2017 tarihinde kesinleştiği, gözaltı ve tutuklama tarihi itibariyle davanın yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanununa tabi olduğu anlaşılmakla;
Davacının 50.000,00 TL maddi, 50.000,00 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece davacı hakkında tazminata esas dosyada yapılan yargılama sonunda terör örgütü propagandası yapmak suçu hakkında kovuşturmanın ertelenmesine karar verildiğinden bahisle davanın reddine hükmedilmiş olup,
Davacı hakkında terör örgütü propagandası suçundan açılan kamu davasının, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun geçici 1. maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca ertelenmesine karar verildiği ve davacının denetim süresince yeni bir suç işlemediğinin tespiti üzerine kamu davasının düşmesine karar verildiği anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK'nın 144/1-b. maddesinde yer alan tazminata hak kazanmadığı hâlde, sonradan yürürlüğe giren ve lehte düzenlemeler getiren kanun gereği, durumları tazminat istemeye uygun hâle dönüşenlerin tazminat isteyemeyeceği şeklindeki düzenleme gereğince, tazminat talep etme koşulları oluşmayan davacı hakkında yerel mahkemece verilen davanın reddi kararına karşı davacı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesinde isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin maddi ve manevi tazminata hükmedilmesi gerektiğine ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve Kanuna uygun bulunan Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesinin 31.10.2017 tarihli, 2017/3186 Esas, 2017/2988 Karar sayılı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin karara karşı yapılan temyiz isteminin isteme uygun olarak 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE; 5271 sayılı CMK'nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için Şırnak 1. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 14.06.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.