MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı işyerinde 01/03/2000 - 30/06/2007 tarihleri arasında lokum ustası olarak çalıştığını, iş akdine haksız şekilde son verildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, genel tatil, hafta tatili ve yıllık izin ücreti alacaklarına hükmedilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı tarafın aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının fazla çalışma,genel tatil, hafta tatili ücret alacaklarının bulunup bulunmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık mevcuttur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Aynı ispat kuralları hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağı için de geçerlidir.
Somut uyuşmazlıkta, davacının fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ile hafta tatili ücret alacağı bulunduğu iddialarına ilişkin olarak işyeri kaydı mevcut olmayıp dinlenen davacı tanıklarının beyanına itibar edilerek söz konusu ücret alacakları hüküm altına alınmış ise de, her iki davacı tanığının da işverene karşı dava açmış olduğu anlaşılmaktadır. Bu halde, salt husumetli tanık anlatımları ile sonuca gidilmesi isabetsizdir. Davalı tarafın tanıklarının beyanlarına göre ise; davacının genel tatil çalışması yapmadığı ve hafta tatilini kullandığı için bu alacaklarının bulunmadığı, sezon tabir edilen Nisan ve Eylül ayları arasını kapsayan dönemde hafta içi 08:30-18:00 saatleri arası 9,5 saat, 1 saat ara dinlenme süresi ile günlük 8,5 saat, beş gün için 42,5 saat, cumartesi günü ise 08:30-13:00 saatleri arası 4,5 saat olmak üzere haftalık 47 saat çalışmak suretiyle haftalık 2 saat fazla çalışma yaptığının anlaşılmasına göre, davalının ıslah talebine karşı bulunduğu zamanaşımı def’i de gözetilerek yeniden karar verilmesi gerekmekte olup, yazılı şekilde verilen karar hatalı olmakla bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 07.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.