MAHKEMESİ : Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 03/02/2016 gününde verilen dilekçe ile 2330 sayılı Kanun"dan kaynaklanan rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; dava dilekçesinin yetkisizlik nedeni ile reddine dair verilen 13/09/2017 günlü kararın davacının başvurusu üzerine yapılan istinaf incelemesinde; davacı vekilinin istinaf başvurusunun Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 353/1-B.1 maddesi gereğince esastan reddine dair verilen 22/11/2017 Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
01/10/2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı HMK’nın 362. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendine göre, Bölge Adliye Mahkemelerinin yargı çevresi içinde bulunan ilk derece mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek için verilen kararlar ile merci tayinine ilişkin verilen kararlara karşı temyiz yoluna gidilmesi mümkün değildir. Bölge Adliye Mahkemesi kararında temyiz yolunun açık olarak gösterilmesi bu sonucu değiştirmez. Davacının temyiz dilekçesinin bu sebeple reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeplerle temyiz dilekçesinin reddine 07/03/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.