MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : KULLANIM KADASTROSU


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay"ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ:
Kullanım kadastrosu sırasında Tepeüstü Köyü çalışma alanında bulunan 109 ada 1 parsel sayılı 1.160,50 metrekare yüzölçümündeki taşınmaz, beyanlar hanesine 6831 sayılı Yasa"nın 2/B maddesi uyarınca Hazine adına orman sınırları dışına çıkarıldığı ve taşınmaz ile üzerindeki kargir binanın 2000 yılından beri ... evladı ..."ün kullanımında olduğu şerhi verilerek arsa niteliği ile Hazine adına tespit ve tescil edilmiştir. Davacı ... ... ve arkadaşları, taşınmazın beyanlar hanesine ... ile birlikte kendi adlarına da kullanım şerhi verilmesi istemiyle dava açmışlardır. Mahkemece yapılan yargılama sonunda davanın Hazine yönünden husumet yokluğu nedeniyle reddine, esas yönünden kabulüne ve çekişmeli taşınmazın beyanlar hanesine ... ile birlikte adı geçen diğer davacıların da muhdesat olduklarının tespiti ile beyanlar hanesine adlarına şerh verilmesine karar verilmiş; hüküm, Hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, 3402 sayılı Yasa"ya 5831 sayılı Yasa"nın 8. maddesi ile eklenen Ek 4. maddesine göre yapılan kullanım kadastrosuna itiraza ilişkindir. Kural olarak kadastro davaları, lehine tespit ya da Kadastro Komisyonlarınca adlarına tescile karar verilen gerçek veya tüzel kişiye karşı açılır. Dava 3402 sayılı Yasa"nın Ek 4. maddesine göre yapılan kullanım kadastrosuna itiraz niteliğinde bulunduğundan husumetin taşınmazın tespit maliki olan Hazineye ve beyanlar hanesinde ismi yazılı kişilere yöneltilmesi zorunludur. Açıklanan nedenlerle Hazine yönünden davanın husumet yokluğu nedeniyle reddine karar verilmesi isabetsizdir. Kabule göre de Kadastro hakimi açık ve infaz sırasında tereddüt oluşturmayacak şekilde hüküm oluşturmakla yükümlü olduğu halde, mahkemece taşınmazın hangi bölümünün hangi davacının kullanımında olduğu belirlenip, bilirkişi raporuna atıf yapılarak infazı kabil hüküm kurmak gerekirken, yazılı olduğu gibi infazı kabil olmayacak şekilde hüküm kurulması ve "beyanlar hanesine davalı ... ile birlikte davacının da zilyet olduğunun şerhine" karar verilmesi gerekirken, "muhdesat"ın "taşınmaz üzerine sonradan yapılmış ya da dikilmiş şeyler" anlamına geldiği göz ardı edilerek "davalı ile birlikte adı geçen davacıların da muhdesat olduklarının tespiti ile beyanlar hanesinde gösterilmesine" şeklinde karar verilmesi de isabetsiz olup, Hazine vekilinin temyiz itirazları açıklanan nedenlerle yerinde görüldüğünden kabulü ile hükmün BOZULMASINA, 08.03.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.