MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Davacı vekili, müvekkilinin davalı kurumun ...Santralinde 1994 yılından itibaren sırasıyla revizyon, kaynak, inşaat, dış tesisler bant bakım ve güvenlik görevlisi olarak çalışmakta iken 19.04.2011 tarihinde hizmet sözleşmesinin feshi sonu işinden ayrıldığını, davalı kurumun kadrolu personeli ile birlikte davalı tarafından temin edilen malzemeler ve kurum yetkililerinin talimatı ile görünüşte muvazaalı şekilde iş alan şirketlerin işçisi olarak çalıştırıldığını, hizmet sözleşmesinin haksız ve bildirimsiz olarak feshedildiği tarihte yaş şartı hariç emeklilik şartlarının oluşmuş olması nedeniyle kıdem tazminatının ödenmesi gerektiğini, muvazaa nedeniyle davacının dengi olan kadrolu işçilerin ücreti dikkate alınmak suretiyle aylık ücret farkının ikramiye, prim ve 52 günlük ilave tediye ile birlikte dikkate alınması gerektiğini belirterek bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının kendi işçileri olmadığını, ayrı bir işverenin işçisi olduğunu, muvazaa olgusunu kabul etmediklerini, bir kamu kuruluşu olan müvekkili şirketin muvazaalı işlem yapmasının söz konusu olamayacağını, ihale ile şirketlere verilen işin niteliği ve yürütümü bakımından ... üretimi işinden tamamen farklı ve bağımsız nitelikte bir iş olduğunu, kurum personeli ile davacının aynı işi yapmadığını, kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti taleplerine ilişkin olarak müvekkili kurumun hiçbir sorumluluğu bulunmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, taraf vekilerinin temyizi üzerine, Dairemizin 04/10/2018 tarih ve 2018/11994 esas, 2018/21092 karar sayılı ilamıyla bozulmuştur.
Mahkemece, yazılı gerekçeyle bozma kararına karşı direnilmiştir.
Direnme kararı, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Olaya uygulanacak mülga 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu"na 6352 sayılı Kanunu"nun 40’ıncı maddesiyle eklenen geçici 2’nci madde uyarınca Dairemizin direnme kararını öncelikle inceleme yetki ve görevi olduğu anlaşılmakla yapılan inceleme sonucunda; mahkemece verilen 15/01/2015 tarihli ilk kararda davacının ilave tediye alacağına hak kazandığının kabul edilmediği, buna karşın mahkeme kararı davacı tarafından temyiz edilmediğinden bu hususun davalı lehine usuli kazanılmış hak teşkil ettiği anlaşıldığından ve bu itibarla dosya kapsamına göre direnme kararı yerinde görüldüğünden, Dairemizin 04/10/2018 tarih ve 2018/11994 esas, 2018/21092 karar sayılı bozma ilamının ortadan kaldırılmasına karar verildi. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, iki tarafın yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün, olaya uygulanacak mülga 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu’nun ek geçici 2. maddesi uyarınca ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlerden davalıya yükletilmesine, 07/05/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.