Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/3274 Esas 2022/4425 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının davasının kısmen kabulüyle 10.814,54 TL maddi; 5.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat davasının dayanağı olan Nizip Ağır Ceza Mahkemesinin 2013/6 Esas, 2014/114 karar sayılı dava dosyasının incelenmesinde; davacının uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma veya sağlama suçundan 12.06.2013 – 22.08.2014 tarihleri arasında 436 gün tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 04.09.2014 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının CMK’nın 142/1. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemede açıldığı, kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 20.000 TL maddi, 30.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada,
Davacı vekilinin vekaletnamesinin var olduğu ancak tazminat davası açmaya dair özel yetkisinin bulunmaması sebebiyle davanın reddine karar verilmesi üzerine, Dairemizce yapılan incelemede; davacı vekilinin dosya arasına sunduğu 02/07/2013 tarihli genel vekaletnamenin dava tarihinden kısa bir süre önce düzenlenmesi, davacı ile vekili arasında vekalet ilişkisinin ortadan kalktığına dair bir kanıt bulunmaması karşısında, davanın esası hakkında bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde reddine karar verildiği gerekçesiyle bozulması üzerine, yerel mahkemece duruşma açılıp; 10.814,54 TL maddi; 5.000,00 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedildiği anlaşılmakla,
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre,
1- Davacının hangi suçtan tutuklu kaldığının tespiti amacıyla davacı hakkında düzenlenen yakalama, olay, gözaltı ve sevk – serbest bırakma, tutuklama, tahliye müzekkerelerinin Yargıtay denetimine elverişli olacak şekilde aslının veya onaylı örneğinin dosya arasına alınması gerekirken eksik inceleme ile karar verilmesi,
2- Tazminat davasının dayanağı olan davacı ile ilgili olarak tutuklama müzekkeresinin infaz edilip edilmediği, infaz edilmiş olması halinde, infaz tarihlerinin belirlenmesi suretiyle davacının yakalama, gözaltına alma, tutuklama ve tahliye tarihleri ile infaz edilen sürenin tereddüde mahal vermeyecek şekilde belirlenmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ve araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
3- Gerekçeli karar başlığında, ''Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat'' olan dava türünün ''466 sayılı Kanun uyarınca tazminat'' olarak yazılması,
Kabule göre de;
a- Davacının tutuklu kaldığı döneme ilişkin net asgari ücret üzerinden hesaplanan "11.882,28" TL yerine, hatalı hesaplama ile bu miktarın altında kalacak şekilde "10.814,54" TL olarak tayin edilmesi suretiyle, davacı lehine eksik maddi tazminata hükmolunması,
b- Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar davacının elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, hak ve nasafet ilkelerine uygun makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, davacı lehine belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda çok az manevi tazminata hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin ve davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak; BOZULMASINA, 06.06.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.