Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/2699 Esas 2022/4340 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : Beraat

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanıkların beraatlerine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü saat 14:00 sıralarında kolluk kuvvetleri tarafından sanık ...’ın evinin avlusunda kaçak kazı yapıldığı ihbarının alınması üzerine olay yerine gidildiğinde, izinsiz kazı yapıldığı kanaatine varıldıktan sonra usulüne uygun alınan arama kararına istinaden avluya girildiğinde, en derin kısmı 8,3 metre, yer yer daralmalarla birlikte 13 metre uzunluğunda, en geniş kısmı 4,5 metre genişliğinde büyük bir çukur kazıldığının tespit edildiği, kazı mahallinden bir adet dedektör ele geçirildiği, sanıkların aşamalardaki savunmalarında, sanık ...’ya ait bahçeyi ve küçükbaş hayvanları sulamada kullanmak için 3 - 4 gündür kazı yaptıklarını, amaçlarının su bulmak olduğunu beyan ettikleri, suça konu yerin 2863 sayılı Kanun kapsamında korunması gerekli yerlerden ya da sit alanı olmadığının belirlendiği anlaşılmakla, sanıklar tarafından su çıkarmak için yetkili makamlardan izin alınmaması, kazının ölçülerinin, hayvan sulamada kullanılan oluk yapımı için gerekli boyutların çok üzerinde olması, kazı mahallinden dedektör ele geçirilmesi hususları hep birlikte değerlendirildiğinde, sanıkların, fikir ve eylem birliği içerisinde hareket ederek, kültür varlığı bulmak amacıyla izinsiz kazı yaptıklarının sabit olduğu gözetilip, atılı suçtan mahkumiyetlerine karar verilmesi yerine, suçtan kurtulmaya yönelik savunmalarına itibar edilmek suretiyle yazılı şekilde beraatlerine dair hüküm tesisi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince, hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 02/06/2022 tarihinde oyçokluğu ile karar verildi.


KARŞI OY:
09//12/2014 tarihli olarak jandarma karakoluna kaçak kazı yapıldığı ihbarı üzerine başlatılan soruşturma sonunda, Cumhuriyet savcılığınca sanıkların izinsiz kazı yaptıklarının tespit edildiği iddiasıyla 2863 sayılı Kanunun 74/1 maddesi uyarınca cezalandırılmaları istemiyle kamu davası açılmıştır.
Yerel Mahkemece yapılan yargılama sonucunda “…sanıkların 2863 sayılı Kanun kapsamında kaçak kazı yaptıklarına dair savunmalarının aksini kanıtlar nitelikte herhangi bir delilin bulunmaması…” değerlendirmesiyle beraat yönünde hüküm kurulmuştur.
Temyiz incelemesi yapan Dairemizin sayın çoğunluğu tarafından sanıkların kültür varlığı bulmak amacıyla izinsiz kazı yaptıkları sabit kabul edilerek ilk derece mahkemesi hükmünün bozulmasına karar verilmiştir.
Sayın çoğunluğun mahkumiyet gerektiğine yönelik görüşüne ademi kanaatle katılmamaktayım.
Sanıklara atılı eylemin dayandırıldığı 2863 sayılı Kanunun 74/1 maddesi,
“ Kültür varlıkları bulmak amacıyla, izinsiz olarak kazı veya sondaj yapan kişi, iki yıldan beş yıla kadar hapis cezasıyla cezalandırılır. Ancak, kazı veya sondajın yapıldığı yerin, sit alanı veya bu Kanuna göre korunması gerekli başka bir yer olmaması halinde, verilecek cezanın üçte biri indirilir…” hükmünü amirdir.
Öncelikle kazı yapılan alan sanık Nurdoğan Bıyık’a ait ve özel mülkiyete konu bir taşınmazdır.
Arkeologlar tarafından dosyaya sunulmuş 15/12/2014 tarihli mütalada, olay mahallinde ve çevresinde 2863 s.Kanun kapsamında kalan herhangi bir kültür varlığına rastlanmadığı, söz konusu alanın aynı Kanun uyarınca korunması gereken tescile tabi yerlerden olmadığı beyan edilmiştir.
Sanıklar bütün aşamalarda bahse konu kazıyı su bulmak amacıyla yaptıklarını savunmaktadırlar.
Olay yerinde ele geçirilen dedektörün kullanıldığına dair bir tesbit olmadığı gibi dosya içerisinde faturası bulunmaktadır. Ayrıca dedektör kullanımına ilişkin iddianamede bir anlatım ve iddiaya da yer verilmemiştir.
Dairemizce benzer mahiyetteki olaylarda yerel mahkemece verilen beraat hükümlerinin onanmasına karar verilmiştir.
Bütün bunlar birlikte değerlendirildiğinde; 2863 s.Kanun kapsamında korunması gerekli ve tescile tabi nitelik taşımayan, özel mülkiyete konu alanda, kolluk ve uzmanlar tarafından yapılan araştırmada taşınır ya da taşınmaz kültür varlığına rastlanmaması, ayrıca bu yönde açık bir ihbar veya iddianın ileri sürülmemesi, adli emanette bulunan ve fatura ibraz edilen dedektörün kullanıldığına dair bir tesbit ve iddiaya da yer verilmemesi karşısında sanıkların kültür varlığı bulmak amacıyla izinsiz kazı yaptıklarını kabule yeterli, savunmalarının aksine her türlü şüpheden uzak, kesin delil mevcut olmadığı, yerel mahkeme hükmünün onanması gerektiği kanaatiyle sayın çoğunluk görüşüne katılmıyorum. (Suç kastı yönünden benzer mahiyette Dairemizin 27/10/2021 t., E: 2018/1317, K: 2021/7399, 02/03/2021 t., E: 2020/1534, K:2021/2102 ve 01/06/2021 t., E:2020/10071, K:2021/4466 sayılı ilamları)