Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/2821 Esas 2022/4338 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 2863 sayılı Kanunun 65/1, TCK’nın 62, 52/2, 51/1-3, 53.
maddeleri gereğince mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK'nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekliliğinin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
... isimli şahsın Çaykara Cumhuriyet Başsavcılığına verdiği 15/07/2014 havale tarihli şikayet dilekçesine istinaden, Trabzon Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Bölge Kurulunun 04/12/1998 tarih ve 3332 sayılı kararı ile tescilli 1. ve 3. derece doğal sit alanında kalan taşınmazda yapılan incelemeler sonunda tanzim edilen 27/07/2014 tarihli olay yeri görgü tespit tutanağında, ...i’ye ait eski evin hemen arkasında 25 metre x 8 metre ebatlarında arazi düzenlemesi ve kazma işlemi yapıldığının, kazma işleminin yer yer yol düzenleme ve genişletme çalışmalarını andırdığının, bazı noktalarda 2 metreyi bulması sebebiyle bir ev inşaatının temeline dönüştürülebileceğinin değerlendirildiği, sanık ...’nin kolluk beyanında, ...’un şikayet dilekçesinde bahsettiği yeri kendisinin açtırdığını, suça konu yerde 222 yıllık bir evlerinin olduğunu, eskiden 1,5 metre genişliğinde olan yolu genişleterek araç çekebilecekleri bir yer yapmak istediğini beyan ettiği, dosya kapsamında mevcut 11/06/2015 tarihli inşaat mühendisi bilirkişi raporunda, 25 metre uzunluğunda ve 7-8 metre genişliğinde açılan yolun, grup yolundan başlayarak yaklaşık 1 metre derinliğinde açıldığının, inşaat sahası olan yapıya kadar uzandığının, kaçak yapılan yolun arazi bütünlüğünü bozduğunun ve sit alanının doğal yapısına zarar verdiğinin tespit edildiği, fen bilirkişi raporunda, davaya konu 101 ada 611 nolu parselin mera vasfında olduğunun belirtildiği anlaşılmakla, sanığın atılı suçtan mahkumiyetine karar verilmesinde isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;

Hakkında tayin edilen hapis cezası ertelenen sanığın, TCK’nın 51/8. maddesi uyarınca denetim süresi iyi halli olarak geçirildiği takdirde, cezanın infaz edilmiş sayılacağı hususunun kararda gösterilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının (9) nolu bendinin devamına “ve TCK’nın 51/8. maddesi uyarınca denetim süresi iyi halli olarak geçirildiği takdirde, cezanın infaz edilmiş sayılacağının sanığa ihtarına” cümlesinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 02/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.