Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/2822 Esas 2022/4334 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 2863 sayılı Kanunun 65/1, TCK'nın 62, 51/1-3, 53. maddeleri
gereğince mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin “2013” şeklinde gösterilmesi, mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiştir.
T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK'nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK'nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekliliğinin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Sanık tarafından, İzmir II Numaralı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulunun 27/11/1998 tarih ve 8184 sayılı kararı ile tescilli, Yalıkavak Beldesi, Merkez Mahallesi, Küdür Mevkinde kain 3. derece doğal sit alanındaki 954, 955, 956 ve 957 parsellerde, 40 metre uzunluğunda, 4 metre yüksekliğinde taş duvar yapıldığının 01/04/2013 tarihli yapı tatil zaptı ile tespit edildiği, sanığın 04/12/2013 tarihli kolluk beyanında, suça konu taşınmazların kendisine ait olduğunu ve doğal sit alanında kaldıklarını, arazilerine hafriyat dökülmesini engellemek için suça konu duvarı yaptırdığını beyan ettiği, dosya kapsamında mevcut taşınmaz kayıtları incelendiğinde, beyanlar hanesinde 1. ve 3. derece doğal sit alanında kaldıklarına dair 24/02/1999 tarihli şerhlerin bulunduğu, sanık tarafından taşınmazların 10/04/2006 ve 17/12/0210 tarihlerinde edinildiği, 27/05/2014 havale tarihli heyet bilirkişi raporunda, keşif tarihi itibariyle halihazırda mevcut olan taş duvarın, denizle arazi arasında bulunan kot farkından dolayı denize ulaşmak için teraslama amaçlı yapıldığının belirlendiği, sanığın 1. ve 3. derece doğal sit alanında kalan taşınmazlarda izin almadan inşai ve fiziki müdahalede bulunduğunun tüm dosya kapsamıyla sabit olduğu anlaşılmakla, atılı suçtan mahkumiyetine karar verilmesinde isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, suçun unsurlarının oluşmadığına, eksik inceleme ile hüküm tesis edildiğine, katılan vekilinin, erteleme kararının usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA; 02/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.