Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/9957 Esas 2022/4331 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : Tire 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/05/2018 tarih, 2018/278 Esas, 2018/540 Karar sayılı mahkumiyet kararının kaldırılması ile; 2863 sayılı Kanunun 74/1, 74/1-2.cümle, TCK’ nın 62/1, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet


2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin, Tire 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/05/2018 tarih, 2018/278 Esas, 2018/540 Karar sayılı hükmüne yönelik istinaf başvurusu sonucu, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda, mahkumiyet kararının kaldırılarak sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında Tire 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 09/03/2015 tarih, 2010/310 Esas, 2015/364 Karar sayılı kararı ile verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın kesinleşmesi ile zamanaşımı süresinin 2 yıl 1 ay 20 gün durduğu göz önüne alındığında, suç tarihi itibariyle dava zamanaşımı süresinin henüz dolmadığı anlaşılarak yapılan incelemede;
04/05/2010 tarihinde Akkoyunlu köyü, Eğercili mevkiinde kazı yapıldığı ihbarı üzerine kolluk ekipleri tarafından olay yerine intikal edildiği, yol kenarındaki yıkık metruk binanın etrafından kazma seslerinin geldiği, yapılan kontrolde metruk binanın sınırında yaklaşık 3 metre derinliğinde, 2 metre genişliğinde kazı çukurunun ve etrafında çukurdan çıkarılmış çamurların olduğunun tespit edildiği, binanın etrafında yapılan kontrolde sanık ... ve temyiz dışı sanıklar İbrahim, Zeynel, Ali İhsan ve Ali’nin otların ve ağaçların arasında saklanır halde yakalandıkları, sanığın ve yakalanan diğer sanıkların çizmelerinin çamurlu olduğunun tespit edildiği, kazılan yerin etrafında kazı yapmaya yarar kazma, kürek, kova, el feneri gibi malzemelerin ele geçirildiği, sanık ...’nın kollukta müdafii huzurunda verdiği ifadesinde ve duruşmadaki savunmasında üzerine atılı suçu ikrar ettiği anlaşılan dosya kapsamında; sanığın eyleminin 2863 sayılı Kanunun 74/1-2. maddesindeki, 2863 sayılı Kanun kapsamında kalmayan alanda izinsiz kazı yapma suçunu oluşturduğu sabit olmakla,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;

Sanık hakkında TCK'nın 51. maddesinin uygulanıp uygulanmamasına karar verilirken, daha önce kasıtlı bir suçtan dolayı üç aydan fazla hapis cezasına mahkûm edilmemiş olması, suçu işledikten sonra yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık dolayısıyla tekrar suç işlemeyeceği konusunda mahkemede bir kanaatin oluşması gerektiği nazara alınarak, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek ve somut gerekçeler de gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılması gerektiği, dosya içeriğine göre; ihbara konu 1740 TL kesin nitelikte adli para cezasına ilişkin ilam dışında sabıkası olmayan, TCK'nın 62. maddesi gereğince cezasında indirim yapılan, lehe hükümlerin uygulanması talebi bulunan sanık hakkında yetersiz gerekçe ile TCK’nın 51. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 14/01/2020 tarihli, 2019/3473 Esas, 2020/80 Karar sayılı hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2. madde ve fıkrası uyarınca BOZULMASINA; bozma kararı doğrultusunda işlem yapılmak üzere 5271 sayılı CMK'nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/2. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 02/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.