MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, izin, fazla mesai, ulusal bayram, genel tatil ve ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde davacının davalı işyerinde idari işler müdürü-yol yardım yönetmeni olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haksız olarak sona erdirildiğini, fazla mesai yaptığını, resmi ve dini bayramlarda çalıştığını, yıllık izinlerinin kullandırılmadığını, son aylık ücetinin ödenmediğini iddia ederek kıdem tazminatı ile diğer bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde davacının kendi isteği ile istifa ettiğini, tüm yasal haklarının ödendiğini, davacının da firmayı ibra ettiğini, yılbaşlarında, resmi ve dini tatillerde çalışmasının bulunmadığını, hak ettiği 14 günlük izin hakkının kendisine ödendiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davacı ve davalı taraf temyiz etmiştir
E)Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının yerinde olmaması nedeni ile reddine,
2-Davacının fazla mesai yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında ihtilaf bulunmaktadır.
Mahkemece davacının davalıya ait iş yerinde en yetkili şahıs olarak çalıştığı, pozisyonu itibarı ile çalışma gün ve saatlerini kendisinin tayin ettiği gibi davacı tanığının davalı iş yerinde çalışan şahıslardan olmadığı ayrıca davacının çalıştığı gün ve saatler konusunda herhangi bir bilgisinin mevcut bulunmadığı, bu hali ile davacının ispat külfetini yerine getirmediği gerekçesi ile fazla mesai ücret talebinin reddine karar verilmiş ise de, yapılan araştırma bu hususta hüküm kurmaya elverişli değildir.

İşyerinde üst düzey yönetici konumda çalışan işçi, görev ve sorumluluklarının gerektirdiği ücretinin ödenmesi durumunda, ayrıca fazla çalışma ücretine hak kazanamaz. Bununla birlikte üst düzey yönetici konumunda olan işçiye aynı yerde görev ve talimat veren bir başka yönetici ya da şirket ortağı bulunması halinde, işçinin çalışma gün ve saatlerini kendisinin belirlediğinden söz edilemeyeceğinden, yasal sınırlamaları aşan çalışmalar için fazla çalışma ücreti talep hakkı doğar. O halde üst düzey yönetici bakımından şirketin yöneticisi veya yönetim kurulu üyesi tarafından fazla çalışma yapması yönünde bir talimatın verilip verilmediğinin de araştırılması gerekir. İşyerinde yüksek ücret alarak görev yapan üst düzey yöneticiye işveren tarafından fazla çalışma yapması yönünde açık bir talimat verilmemişse, görevinin gereği gibi yerine getirilmesi noktasında kendisinin belirlediği çalışma saatleri sebebiyle fazla çalışma ücreti talep edemeyeceği kabul edilmelidir.
Mahkemece yukarıda belirtilen ilkeler çerçevesinde davacının üst düzey yönetici olup olmadığı, mesai saatlerini kendisinin belirleyip belirlemediği araştırılmalı, üst düzey yönetici olmaması veya üst düzey yönetici olmasına rağmen mesai saatlerini kendisinin belirlemediğinin anlaşılması halinde davalı tanık beyanlarına göre davacının fazla mesai yaptığı anlaşıldığından hesap edilecek fazla mesai ücretinin hüküm altına alınması gerekirken yazılı şekilde eksik inceleme ile hüküm tesisi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 14.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.