Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2022/1812 Esas 2022/5358 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 46.HUKUK DAİRESİ
VEK. AV. ...
İLK DERECE
MAHKEMESİ :


Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen alacak davasının kısmen kabulüne dair verilen karar hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davalı tarafın istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik olarak verilen kararın, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı eczacı; fabry hastası anne ve oğulun kullandığı fabrazayme 35 mg isimli ilaçlar için düzenlenen 200.130 TL bedelli iki adet reçetenin, Urla Devlet Hastanesinde gastroenteoroloji uzmanı bulunduğu halde iç hastalıkları uzmanı tarafından reçetelendirildiği gerekçesiyle bedelinin ödenmediğini, Sağlık Uygulama Tebliğine göre gastroenteoroloji uzmanının bulunmadığı durumlarda iç hastalıkları uzman hekimi tarafından reçetelendirilebileceğinin belirtildiğini, kurumun yaptığı kesinti işleminin haksız olduğunu, ilaçların hastaya teslim edildiğini ileri sürerek; fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, iki adet reçete tutarının kesinti tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı; kurum işleminin hukuka uygun olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince; davanın kısmen kabulü ile 200.130,90 TL alacağın kesinti tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesinin kararına karşı, davalı tarafça istinaf yoluna başvurulmuştur.
Bölge adliye mahkemesince; kesintinin uygun olmadığı gerekçesiyle, davalının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş; karar, davalı tarafça temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı bilgi ve belgelere, özellikle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre, davalının diğer temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davalı Kurum, 5502 sayılı Sosyal Güvenlik Kurumu Kanunu'nun 36 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca harçtan muaf olmasına rağmen, ilk derece mahkemesince davalı aleyhine harca hükmedilmesi usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirir.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının kaldırılması ve ilk derece mahkemesinin kararının düzeltilerek onanması HMK'nın 370 inci maddesinin ikinci fıkrası hükmü gereğidir.

SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının diğer temyiz itirazlarının REDDİNE, ikinci bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının kaldırılmasına, ilk derece mahkemesinin hüküm fıkrasının üçüncü bendinde yer alan “Alınması gerekli 13.670,94 TL harçtan peşin alınan 204,93 TL+3.439,09 TL ıslah harcı toplamı 3.644,02 TL harcın mahsubu ile bakiye 10.026,92 TL harcın davalı taraftan tahsili ile hazineye gelir kaydına,
” ifadesinin çıkartılarak yerine “3-Davalı, 5502 sayılı Sosyal Güvenlik Kurumu Kanunu'nun 36 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca harçtan muaf olduğundan davalıya harç yükletilmesine yer olmadığına,” ifadesinin eklenmesine, yine dördüncü bentte yer alan "4-Harç davanın kabul edilen kısmına göre hesaplanıp tahsil edilmesi gerektiğinden davacı tarafça yapılan toplam 3.644,02-TL harç masrafının davalı taraftan alınarak davacı tarafa verilmesine," ifadesinin çıkartılarak yerine "Davacı tarafça yapılan toplam 3.644,02-TL harcın karar kesinleştiğinde ve talep halinde davacıya iadesine" ifadesinin eklenmesine, ilk derece mahkemesi kararının düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, 01/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.