MAHKEMESİ : .... Bölge Adliye Mahkemesi .... Hukuk Dairesi


Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 20/11/2015 gününde verilen dilekçe ile haksız şikayet nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; maddi tazminat talebi yönünden davanın reddine, manevi tazminat talebi yönünden kısmen kabulüne dair verilen 12/01/2017 günlü karara karşı davacı vekili ve davalı vekilinin istinaf başvurusu üzerine yapılan incelemede; davalı vekilinin istinaf başvurusunun Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 353/1-B-1 maddesi gereğince esastan reddine, davacı vekilinin manevi tazminat miktarına yönelik istinaf isteminin 6100 sayılı HMK"nun 353/1 fıkra (b-2) bendi gereğince kabulüne, ilk derece mahkemesi olan.... Asliye Hukuk Mahkemesinin 2015/484 esas, 2017/14 karar sayılı, 12/01/2017 tarihli kararının kaldırılmasına ve manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne dair verilen 13/04/2017 günlü kararın davalı tarafından temyizi üzerine, davalının temyiz talebinin reddine ilişkin 19/06/2017 günlü ek kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
İlk derece mahkemesince istemin maddi tazminat yönünden reddine; manevi tazminat istemi yönünden kısmen kabulüne dair verilen karara yapılan istinaf başvurusu İzmir Bölge Adliye Mahkemesi ... Hukuk Dairesince incelenmiş ve davalı vekilinin istinaf başvurusunun Hukuk Muhakemeleri Kanununun 353/1 (b-1) maddesi gereğince esastan reddine, davacı vekilinin manevi tazminat miktarına yönelik istinaf isteminin 6100 sayılı HMK"nun 353/1 fıkra (b-2) bendi gereğince kabulüne, ilk derece mahkemesi olan ..... Asliye Hukuk Mahkemesi"nin 2015/484 esas 2017/14 karar sayılı, 12/01/2017 tarihli kararının kaldırılmasına, manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne karar verilmiştir. Bu kararın HMK 366. maddesi yollamasıyla uygulanan HMK 346. maddesine dayalı olarak temyiz edilmesi üzerine İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesince verilen ek karar ile temyize konu kararın HMK 362/1a- maddesi kapsamında miktar itibariyle kesin olarak verilen karar olduğu ve temyiz edilemeyeceği gerekçesiyle temyiz talebinin reddine karar verilmiş ve HMK 346/2. maddesinde belirtilen kanuni süresi içinde bu ek karar temyiz edilmiştir.
Hükmü temyiz eden tarafın temyiz istemi Bölge Adliye mahkemesince miktar itibariyle kararın kesin olduğu gerekçesiyle reddedilmiştir. Mahkemece bu yön belirlenmek suretiyle verilen temyiz isteminin reddine ilişkin ek karar da bir isabetsizlik bulunmadığından bu karara yönelik temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün HMK 370/1.
maddesi gereğince ONANMASINA, HMK 302/5 ve 373. maddeleri uyarınca dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine ve aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 08/03/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.