Esas No: 2022/2516
Karar No: 2022/5148
Karar Tarihi: 26.05.2022
Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2022/2516 Esas 2022/5148 Karar Sayılı İlamı
Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)
Davacı ve davalı arasındaki alacak davasında, mahkeme davanın kısmen kabulüne hükmetti. Davacının temyiz istemi miktar itibariyle reddedildi. Davalı vekili ise asıl temyiz süresi içinde temyiz etmemiş, ancak karşı tarafa verdiği cevapla birlikte katılma yoluyla temyiz etmiştir. Ancak katılma yoluyla temyiz hakkı, asıl temyiz talebine bağlı bir hak olup, diğer tarafın asıl temyiz dilekçesinin normal temyiz süresi içerisinde ve kendisi yönünden temyizi kabil bir karara karşı verilmiş olması koşulu ile sınırlandırılmıştır. Bu nedenle davalının katılma yoluyla temyiz istemi de reddedildi. 5219 ve 5236 sayılı yasalar ile HUMK'nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2021 tarihinden itibaren 4.270 TL'ye çıkarılmıştır ve hüküm karar tarihi itibariyle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 1989/3 Esas 1990/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kurulu Kararı uyarınca Yargıtay'ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
Kanun Maddeleri:
- 5219 sayılı yasa
- 5236 sayılı yasa
- HUMK'nın 427. maddesi
- 6100 sayılı HMK'nın geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK'nın 440. maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
1-Davacı ... vekilinin temyiz istemi yönünden;
5219 ve 5236 sayılı yasalar ile HUMK'nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2021 tarihinden itibaren 4.270 TL'ye çıkarılmıştır.
Hüküm, karar tarihi itibariyle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 1989/3 Esas 1990/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kurulu Kararı uyarınca Yargıtay'ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin miktar itibariyle reddi gerekmektedir.
2-Davalı ... vekilinin temyiz istemi yönünden;
Davalı vekili, kararı tebliğden sonraki on gün içinde temyiz etmeyip, karşı tarafın temyiz dilekçesine verdiği cevapla birlikte (katılma yoluyla) temyiz etmiştir.
Ancak; katılma yoluyla temyiz hakkı, asıl temyiz talebine sıkı sıkıya bağlı bir hak olup, diğer tarafın asıl temyiz dilekçesinin normal temyiz süresi içerisinde ve kendisi yönünden temyizi kabil bir karara karşı verilmiş olması koşulu ile sınırlandırılmıştır.
Karşı tarafın temyiz itirazı yukarıda belirtildiği üzere reddedilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davacı ... vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, ikinci bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin katılma yoluyla temyiz isteminin de REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 6100 sayılı HMK'nın geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK'nın 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 26/05/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
