Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2022/1956 Esas 2022/5120 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ



Taraflar arasındaki asıl ve birleşen menfi tespit davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, asıl ve birleşen davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Asıl ve birleşen davada davacı; ... Tıp Akademisi’nde öğrenim gördükten sonra tabip subay olarak çalışmaya başladığını, 2 yıl 7 ay 4 gün görev yaptıktan sonra 14.07.2011 tarihinde subaylıktan çıkarıldığını, ilişki kesme tarihine kadar işlemiş faiz dahil olmak üzere 43.556,90 TL borç tahakkuk ettirildiğini, yapılan hesaplamada masraflara ilişkin yönetmelik değişikliklerinin uygulanmadığını, ek ders ücretinin hesaplamaya dahil edilmemesi gerekirken hesaplamaya dahil edildiğini, ayrıca mecburi hizmet süresi 15 yıldan 10 yıla düşürülmesine rağmen, eksik ifa edilen hizmet süresinin 15 yıl üzerinden hesaplandığını böylece fazla borç tahakkuk ettirildiğini ileri sürerek, asıl davada fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla noksan hizmet karşılığı 43.556,90 TL’nin şimdilik 24.000,00 TL'sinden, birleşen davada 482,00 TL’sinden borçlu bulunmadığının tespitine karar verilmesini istemiş, asıl davada ıslah ile talebini 29.965,06 TL’ye yükseltmiştir.
Asıl ve birleşen davada davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde, asıl davanın kabulü ile, davacının talep edilen 43.556,90 TL’nin 29.965,06 TL’sinden borçlu olmadığının tespitine, birleşen davanın kabulü ile, davacının talep edilen 43.556,90 TL'nin 482,00 TL’sinden borçlu olmadığının tespitine, karar verilmiş; hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Davalının hükmedilen vekalet ücreti ve yargılama gideri yönünden temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Davalının borçlu olduğu miktar, dava tarihinden sonra yürürlüğe giren yönetmelik değişikliği hükümlerine göre belirlenmiş olduğundan; taraflar yararına hükmedilecek vekalet ücreti ile yargılama giderlerinin, dava tarihindeki haklılık miktarlarına göre tespit edilmesi gerekmektedir. Hükme esas alınan 16.12.2015 tarihli bilirkişi raporunda, yargılama sırasında yürürlüğe giren 09.11.2013 tarihli yönetmelik değişikliği yürürlüğe girmemiş olsaydı, davacının davalı tarafından tahakkuk ettirilen 43.556,90 TL’nin 21.255,08 TL’sinden borçlu olmayacağı belirlenerek, dava tarihi itibariyle davaya konu miktarın ret ve kabul edilecek miktarları hesaplanmıştır. Buna göre bilirkişi raporunda yapılan hesaplama kapsamında, 09.11.2013 tarihli yönetmelik değişikliği yürürlüğe girmemiş olsaydı hükmedilecek kabul ve ret miktarları dikkate alınarak taraflar yararına vekalet ücretine ve yargılama giderine hükmedilmesi gerekirken, bu husus dikkate alınmadan asıl davada kendisini vekil ile temsil ettirmiş olan davalı yararında vekalet ücretine hükmedilmeksizin, davacı lehine nispi vekalet ücretine hükmedilerek, yapılan tüm yargılama giderlerinin davalı üzerinde bırakılmasına karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
Ne var ki, yapılan bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın düzeltilerek onanması usulün 438/7. maddesi gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan birinci bent gereğince, davalının sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenle, hüküm kısmının I-3. bendinde yer alan “3-Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca hesaplanan 4.494,76 TL nispi vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” cümlesinin hüküm fıkrasından çıkarılmasına ve yerine “3-Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca hesaplanan 4.080,00 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” fıkrasının yazılmasına, hüküm kısmının I-5. bendinde yer alan “5-HMK'nun 332. maddesi gereğince davacı tarafça yapılan 1.119,20 TL yargılama giderinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine,” cümlesinin hüküm fıkrasından çıkarılmasına ve yerine “5-HMK'nun 332. maddesi gereğince davacı tarafından yapılan toplam 1.119,20 TL yargılama giderinden dava tarihindeki haklılık oranına göre belirlenen 777,62 TL’nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” fıkrasının yazılmasına, hükmün asıl davaya ilişkin I. Bölümüne yeni bir bent eklenerek, “7-Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca hesaplanan 4.080,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,” söz ve rakamlarının yazılmasına kararın düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, 6100 sayılı HMK'nın geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK'nın 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 26/05/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.