Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/5719 Esas 2022/3830 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK'nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 51/1-3-8, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK'nın 17/10/2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesi yeniden düzenlenmiş olan "Basit Yargılama Usulü" başlıklı 251. maddenin 1. fıkrasında yer alan "Asliye Ceza Mahkemesince iddianamenin kabulünden sonra adli para cezasını ve/veya üst sınırı 2 yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verilebilir." şeklindeki düzenlemeye göre basit yargılama usulünün uygulanıp uygulanmama takdirinin mahkemeye bırakıldığı, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada, gerekçeli karar metninden anlaşıldığı üzere mahkemece genel hükümlere göre yargılamaya devam edilmesi hususunda karar verildiği gözetildiğinde mahkemenin uygulama yapılmayacağına ilişkin takdirinin olduğu anlaşılarak yapılan incelemede;
Sanığın sevk ve idaresindeki araçla, meskun mahal içinde, tek yönlü yolda seyir halindeyken ara sokak üzerinden ana yola çıktığı esnada kavşak içerisinden geçiş yapmakta olan katılan ...'ın sevk ve idaresindeki elektrikli bisiklete çarpması sonucu sanığın asli kusuru ile katılan ...'ın hayati tehlikeye neden olmaz, basit tıbbi müdahale ile giderilemez, kemik kırığının hayati fonksiyonlara etkisi 2. derece olacak şekilde yaralanmasına neden olduğu olayda;

Hükmolunan 3 ay 22 gün hapis cezası ertelenen sanık hakkında, mahkemece denetim süresinin herhangi bir yükümlülük belirlenmeden veya uzman kişi görevlendirmeden geçirilmesine karar verilmesi ile denetim süresi içinde sanığın kasıtlı bir suç işlemesi halinde cezasının kısmen veya tamamen infazına karar verileceğinin ihtaratı sırasında dayanak madde olan 5237 sayılı TCK'nın 51/6 ve 51/7. maddelerinin hükümde gösterilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususlarda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 4. paragrafından sonra gelmek üzere ""5237 sayılı TCK’nın 51/6. maddesi gereğince bu sürenin sanığa herhangi bir yükümlülük belirlenmeden ve uzman kişi görevlendirmeden geçirilmesine ve 5237 sayılı TCK’nın 51/7. maddesi gereğince denetim süresi içinde sanığın kasıtlı bir suç işlemesi halinde cezasının kısmen veya tamamen infazına karar verileceği hususunun ihtaratına" ibaresinin eklenmes ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17/05/2022 tarihinde oybirliğiyle ile karar verildi.