MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 24/05/2017 tarih ve 2015/351 E.-2017/216 K. sayılı kararın ayrı ayrı taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen 18/01/2018 tarih ve 2017/1206-2018/40 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin "ONE" ve "ONEO" esas unsurlu, 05, 29, 30 ve 32. sınıf mal ve hizmetlerde tescilli tanınmış markaların sahibi olduğunu, davalı şirketçe yapılan 2013/107896 sayılı, 29, 30, 31 ve 32. sınıf mal ve hizmetlerde geçerli, "TORKU THE ONE" ibareli marka başvurusuna, müvekkili şirketçe yapılan itirazın nihai olarak TPMK YİDK tarafından reddedildiğini, kararın haksız ve hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek, davalı TPMK YİDK"in 2015-M-7390 sayılı kararının iptalini ve anılan marka tescil edilmiş ise markanın hükümsüzlüğü ile sicilden terkinini talep etmiştir.
Davalı TPMK vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Davalı şirket vekili, “ONE” ibaresinin yaygın kullanımı hasebiyle ayırt ediciliği düşük bir ibare olduğunu, bu nedenle taraf markalarının esas unsurlarının “Torku” ve “Ülker” ibareleri tarafından temsil olunduğunu, taraf markaları arasında iltibas tehlikesi bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince iddia, savunma ve bilirkişi raporu doğrultusunda, dava konusu "TORKU THE ONE" ibareli marka ile davacıya ait "ONE" ve "ONEO" ibareli tescilli markaları arasında, görsel ve sescil olarak başvuru kapsamında yer alan 29 ve 30. sınıfın tamamı, 32. sınıfta "Maden suları, kaynak suları, sofra suları, sodalar. Sebze ve meyve suları, bunların konsantreleri ve özleri, meşrubatlar." emtiaları yönünden ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede bir benzerlik ve bu mallar yönünden 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesinde belirtilen iltibasın bulunduğu, iltibas oluşturmayan emtialar yönünden ise davacı tarafın tanınmışlık ve davalının marka başvurusunu kötü niyetli yaptığı yönündeki iddialarının kanıtlanamadığı gerekçesiyle,
davanın kısmen kabulü ile, Türk Patent Kurumunun 2015-M-7390 sayılı YİDK kararının dava konusu 2013/107896 başvuru sayılı markanın kapsamında yer alan 29 ve 30. sınıfın tamamı, 32. sınıfta "Maden suları, kaynak suları, sofra suları, sodalar. Sebze ve meyve suları, bunların konsantreleri ve özleri, meşrubatlar." emtialar yönünden iptaline, dava konusu 2013/107981 başvuru sayılı markanın yukarıda zikredilen ve karar yerinde gösterilen emtialar bakımından hükümsüz kılınarak sicilden terkinine karar verilmiştir.
Karara karşı taraf vekillerince ayrı ayrı istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
İstinaf mahkemesince yapılan yargılama sonucunda, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle, taraf vekillerinin istinaf başvurusunun ayrı ayrı esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, taraf vekillerinin temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden taraflardan ayrı ayrı alınmasına, 29/04/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.