MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai, yıllık izin, haftasonu tatil ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı ... avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin şirketin mali durumu sebebiyle haksız olarak feshedildiğini beyanla kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin, tatil ve fazla mesai alacağının tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, davacının kendi işçileri olmadığını savunmakla davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece toplanan deliller ve alınan bilirkişi raporu dikkate alınarak davacının iş sözleşmesinin haklı bir sebeple feshedildiğinin ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı ... vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı ... Başkanlığının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin fazla mesai yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla mesai çalışması yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen söz konusu alacakların ödendiği varsayılır.
Fazla mesai çalışmasının ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle iş yerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir.
Dosya içeriğinden davacı işçinin, 16.04.2007-30.05.2009 tarihleri arasında davalı iş yerinde zabıta görevliliği, soförlük gibi farklı görevlerde çalıştığı, mahkemece hükme esas teşkil eden bilirkişi raporunda fazla mesai yapıldığının ispatlanamadığının ancak aynı davalıya karşı açılmış benzer dosya üzerinden yapılan hesaplama ile haftalık yirmibeş saattlik fazla mesainin belirlendiği görülmektedir. Oysaki dinlenen tanıkların ortak anlatımlarından davacının alt işveren nezdinde belediye ile bağlantılı işleri yürüttüğü, bu işlerin ağırlıklı olarak belediyenin idari bölümlerinde geçtiği, bir resmi kurum olan belediyenin cumartesi ve tüm tatil günleri dışında haftanın beş günü faaliyet gösterdiği, davacının yapmakla görevlendirdiği işin niteliği gereği haftanın beş günü 08:00-17:00 saatleri arasında bir saat ara dinlenmesinin mahsubuyla günde sekiz saat ev haftanın beş gününde kırk saat çalıştığı, haftalık yasal kırkbeş saati aşan çalışması olmadığı anlaşılmaktadır. Mahkemece incelemeye konu dosya üzerinden yapılan belirlemenin esas alınması gerekirken, başka bir dosya üzerinden hesaplama yapılması ve kararda esas alınması hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11.05.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.