MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, fazla mesai, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; iş sözleşmesinin müvekkili tarafından yaşlılık aylığına hak kazanmış olması sebebi ile feshedildiğini belirterek kıdem tazminatı ile ödenmeyen bir kısım işçilik alacaklarının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı ... vekili; öncelikle husumet itirazı ve zamaaşımı def"inde bulunmuş, davacının diğer davalının işçisi olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili ise; davacının işe devamsızlığı sebebi ile işveren feshinin haklı sebebe dayalı olduğunu, iş ilişkisinden diğer davalının sorumlu olduğunu belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalılar temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışmasının bulunup bulunmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.


Dosya içeriğinde yer alan davacı tanığı Fikri Can Kaya"nın beyanına göre; olağan çalışma saatlerine göre işyerinde fazla mesai yapılmadığı, istisnai durumların ise genelleme yapılmasına imkan vermediği anlaşılmakla fazla çalışma alacağı isteminin reddine karar verilmesi gerekirken kabulüne karar verilmesi isabetsizdir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 11.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.