Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2022/3642 Esas 2022/5090 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, 926 sayılı Yasanın 68. maddesine göre astsubay olarak Türk Silahlı Kuvvetlerine alındığını, bir yıllık deneme süresi içinde istifa ederek Türk Silahlı Kuvvetlerinden ayrıldığını, davalı idare tarafından istifa nedeniyle faiz hariç 22.705,36 TL talep edildiğini, 68. maddesi ile astsubay nasbedilinceye kadar geçen süre içinde yapılan masrafları ödemek kaydıyla istifa hakkı verilmiş olup nasıp tarihinden bir senelik deneme süresi içinde istifa edenlerin nasıp tarihinden sonraki harcamalardan sorumlu tutulmadığını, nasıp tarihinden sonra katıldığı kurslar için toplam 15.771,92 TL'nin fazladan tahakkuk ettirildiğini, barındırma, ulaşım masraflarının talep edilemeyeceğini ileri sürerek 22.705,36 TL'nin 17.486,80 TL'sinden borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, davalının temyizi üzerine Yargıtay 18. Hukuk Dairesinin 17.03.2016 gün 2015/8659 -2016/4582 sayılı ilamı ile davalının sair temyiz itirazları reddedilerek 17.12.2005 tarihli Türk Silahlı Kuvvetleri Personelinin Öğrenim, Eğitim ve Yetiştirme Masraflarının Tespitine Dair Yönetmeliğinin Maliyet Hesabı başlıklı 5. maddesinin (a) bendinde yer alan ve öğrencilik dönemine ilişkin yapılan hesaplamada dikkate alınması gereken kurs giderleri içerisindeki kırtasiye giderinden sorumlu tutmayan rapora göre hüküm kurulması ve davacının borçlu olmadığı miktarın dava tarihinden sonra yürürlüğe giren yönetmelik değişikliği hükümlerine göre belirlenmiş olduğundan; taraflar yararına hükmedilecek vekalet ücreti ile yargılama giderlerinin, dava tarihindeki haklılık miktarlarına göre tespiti gerektiği gerekçesiyle bozulmuştur.
Bozma ilamına uyan mahkemece, davanın kabulü ile davacının kurumdan ilişiğinin kesilmesi sebebiyle kendisine tahakkuk ettirilen 22.705,36 TL'lik borç sebebiyle 17.486,60 TL'lik kısım açısından borçlu olmadığının tespitine karar verilmiş,hüküm,davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalının aşağıdaki bendin dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Hükme esas alınan raporda ;12.07.2012 günlü Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe girmiş bulunan 6353 sayılı Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanununun Geçici 1. maddesinin 2. fıkrasında "Türk Silahlı Kuvvetlerine bağlı her derecedeki eğitim kurumuna 1997 ve sonraki yıllarda giren ve askeri öğrencilikten kendi isteğiyle ayrılan veya sağlık sebepleri dışında askeri öğrencilikten çıkarılanlardan; yüklenme ve kefalet senetlerinde yazılı olsa dahi ilaç ve tedavi giderleri, kitap, kırtasiye giderleri, öğrenci harçlıkları ile yiyecek giderinin yarısı ve bunlara tekabül eden faizleri geri alınmaz. Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihte ödemeleri devam edenler ile bu konuda açılmış davaları sonuçlanmamış veya kesin hükme bağlanmış olanlar da bu madde hükümlerinden yararlandırılır. Ödemesi devam edenlerden bu madde çerçevesinde yapılacak hesaplamaya göre fazla ödeme yapmış olanlar ile bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce ödemesini tamamlamış olanlara geri ödeme yapılmaz. Bu maddenin uygulamasına ilişkin usul ve esaslar Maliye Bakanlığı ile Millî Savunma Bakanlığınca müştereken belirlenir" hükmü yer almaktadır. Bu madde ile yapılan düzenleme, askeri okullara 1997 ve sonraki yıllarda giren ve askeri öğrencilikten kendi isteğiyle ayrılan veya sağlık sebepleri dışında askeri öğrencilikten çıkarılan kişiler için geçerli olup, askeri okullardan mezun olduktan sonra subay, astsubay, uzman jandarma vs. olarak Türk Silahlı Kuvvetler emrinde çalışmakta iken ilişiği kesilenler için uygulanması mümkün olmadığı halde bilirkişi raporunda vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaplanırken dava tarihi itibariyle 6353 sayılı Kanun hükmü yürürlükte olduğundan bahisle hesaplama yapılmış ise de davacı hakkında uygulanması gereken 17.12.2005 tarihinde yürürlüğe giren Türk Silahlı Kuvvetleri Personelinin Öğrenim, Eğitim ve Yetiştirme Masraflarının Tespitine Dair Yönetmeliğin 5. maddesinde yapılan 09.11.2013 tarihli değişikliğidir.
Buna göre bozma öncesi usuli kazanılmış haklar gözetilerek ve dava tarihindeki haklılık durumuna göre vekalet ücreti ve yargılama giderleri yeniden hesaplanmış, dava tarihi itibariyle davacının 8.946,69 TL yönünden borçlu olmadığı anlaşılmıştır.
O halde, kendisini vekille temsil ettiren davalı taraf lehine Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince 2.725,00 TL vekalet ücretine hükmedilmemesi ve dava tarihinden sonra yürürlüğe giren yönetmelik değişikliği hükümlerine göre yargılama giderlerinin yanılgılı değerlendirme ile hatalı hesaplanması doğru görülmemiştir.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün HUMK'nin 438/7 maddesi gereğince düzeltilerek onanması gerekir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenle davalının sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle mahkemenin hüküm bölümünün 4. fıkrasının hükümden tamamen çıkartılarak yerine "Davacı tarafından yapılan 322,95 TL dava açılış gideri, 274,50 TL tebligat, bilirkişi ve posta masrafı olmak üzere toplam 597,45 TL yargılama giderlerinden haklılık oranlarına göre hesaplanan 305.67 TL’nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, bakiye kısmın davacı üzerinde bırakılmasına," bendinin yazılmasına,hüküm bölümüne yeni bir fıkra eklenerek "6-Davalı kendisini vekille temsil ettirdiğinden dava tarihinde haklılık miktarlarına göre hesaplanan miktar üzerinden karar tarihindeki AAÜT'nin 13. maddesi gereğince 2.725,00 TL maktu vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine" bendinin eklenmesine, mahkeme kararının bu şekilde düzeltilerek ONANMASINA, HUMK'nin 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 26.05.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.