Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2022/2854 Esas 2022/5077 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ



Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün, süresi içinde, taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

YARGITAY KARARI

Davacı; davalı şirketin, imzalanan Sağlık Hizmetleri Alım Sözleşmesi kapsamında kuruma bağlı hastalara sağlık hizmeti verdiğini, davalı şirket ortağı Dr. ... ... ......'nın kamu kurumunda çalışmakta iken sahibi olduğu görüntüleme merkezine hasta sevki yaptığı gerekçesi ile 02/07/2007 tarihli işlem ile 232.887,08 TL cezai işlem uygulanarak davalının hak edişlerinden kesinti yapıldığını ve teminat mektubu nakde çevrilerek kurum alacağına mahsup edildiğini, davalının 19.302,84TL bakiye borcu kaldığını, bu miktara 02/07/2007 tarihinden 14/05/2012 tarihine kadar uygulanan 25.026,95 TL faiz ile toplam 44.429,79 TL'nin ve asıl alacağa 14/05/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; dava konusu alacağın, sözleşmeye aykırı olarak tahakkuk ettirilen ceza-i şart tazminatına ilişkin olduğu gerekçesiyle davanın reddine dair verilen karar, davacı tarafın temyizi üzerine, Yargıtay (Kapatılan) 13. Hukuk Dairesinin 17/10/2016 tarihli ve 2016/21902- 2016/18575 sayılı kararıyla; "... Eldeki dosyanın davalısı şirket tarafından, cezai işlemin iptaline yönelik Ankara 25. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2008/133 Esas sayılı dosyasına 10/12/2007 tarihinde ( eldeki dava tarihinden önce ) dava açıldığı, yargılamanın sonuçlanmadığı görülmektedir. Bu durumda, bu davanın sonucunun eldeki davanın sonucunu etkileyeceği açık olduğundan, bekletici sorun olarak kabul edilmesi gerekmektedir. Hâl böyle olunca mahkemece, 25.Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 2008/133 Esas sayılı dava dosyasının bekletici mesele yapılarak, sonucuna göre bir karar verilmesi gerekir." gerekçesiyle bozulmuştur.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda mahkemece; davacı tarafça, davalı şirkete cezai şart uygulanmasına yönelik işlemin mevzuata uygun olduğu, 232.887,08TL'lik cezai şart bedelinden hakediş bedelleri ve nakde çevrilen teminatın mahsubu neticesinde davacının 19.302,84TL asıl alacağının bulunduğu, her ne kadar davacı bu miktara 02/07/2007 tarihinden
14/05/2012 tarihine kadar 25.026,95TL işlemiş faizi eklemek suretiyle talepte bulunmuşsa da, bu miktara nasıl ulaşıldığının dosya kapsamı ile belirlenmediği gerekçesiyle; davanın kısmen kabulüne, 19.302,84TL'nin 02/07/2007 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; karar, taraflarca temyiz edilmiştir.
1)Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalının temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2)Taraflar arasındaki Sağlık Hizmetleri Alım Sözleşmesinin 4.29. maddesinde; "Sözleşmede tanımlanan hükümlere aykırı davranılmasına bağlı olarak cezai işlem uygulanması gereken durumlarda, olayın meydana geldiği dönemdeki sözleşme hükümleri ve teminat miktarına göre işlem yapılır. Olayın meydana geldiği tarihten cezai işlemin uygulandığı tarihe kadar geçen süre için yasal faiz uygulanır. " düzenlemesi mevcuttur.
Diğer taraftan, bozma kararına konu edilerek bekletici mesele yapılması uygun görülen Ankara 25. Asliye Hukuk Mahkemesinin 14/07/2016 tarihli ve 2008/133 Esas 2016/372 Karar sayılı kararı, Yargıtay denetiminden geçerek 25/02/2021 tarihinde kesinleşmiş olup, kararın gerekçesinde, davacı tarafından faturalandırılan miktarlar ile faizlerinden oluşan 260.883,76TL cezai şart uygulamasının mevzuata uygun olduğu ifade edilmiştir.
Dosya arasında bulunan muhasebe evrakında da; davalı tarafça düzenlenen fatura bedeli toplamı 232.887,08TL kadar cezai şart, 27.946,70TL işlemiş faizi ile toplam borcun 260.833,78TL olduğu belirtilmiştir.
Tüm bu hususlar dikkate alındığında, hükme esas alınan bilirkişi raporu, işlemiş faiz alacağı yönünden hüküm kurmaya yeterli değildir.
Hal böyle olunca mahkemece; dosyanın faiz hesaplamasında uzman bir bilirkişiye tevdi ile sözleşmenin 4.29. maddesindeki "..Olayın meydana geldiği tarihten cezai işlemin uygulandığı tarihe kadar geçen süre için yasal faiz uygulanacağı" yönündeki düzenlemenin geçerli olduğu ve tarafları bağlayacağı gözetilerek, kesinleşen mahkeme kararında belirtilen alacak kalemlerine ilişkin değerlendirmeleri de içeren, denetime elverişli bir şekilde, hesaplama yöntemleri tek tek gösterilmek suretiyle rapor alınarak hasıl olacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile hüküm tesisi usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan hükmün HUMK'nın 428. maddesi gereğince davacı yararına BOZULMASINA, 907,90 TL bakiye temyiz harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine, 6100 sayılı HMK'nın geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK'nın 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 25/05/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.