MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında ...’i yaralama eyleminden kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca hüküm kesin nitelikte bulunduğundan suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanıklar ... ve ... hakkında ...’i yaralama, sanık ... hakkında ..., ..., ...’ü yaralama eylemlerinden kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 gün 2009/13-12 sayılı kararı uyarınca, sanık hakkında verilen 5271 sayılı CMK"nin 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının, CMK"nin 231/12. maddesi uyarınca itirazı kabil olup, temyizi mümkün bulunmadığından, itiraz mercii tarafından tetkik edilmek üzere, dosyanın temyizen incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
3) Sanık ... hakkında ...’i yaralama eyleminden kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Katılan ...’in yaralanmasına dair diğer katılan ...’in 29.06.2013 tarihli kolluk beyanında “... benimle birlikte değildi, Ereğli’deki evindeydi” şeklinde, 15.01.2013 tarihli mahkeme beyanında ise “kavga sırasında bana vuran kişiler Ömer’e de vurdular” şeklinde anlatımda bulunması, katılan ...’in kendisine vuranların kim olduğuna dair net beyanda bulunamaması, “15-20 kişinin Muhammet’e ve kendisine vurduklarını” beyan etmesi, tanıklar Ayfer ve Neriman’ın katılan ...’in kim tarafından darp edildiğine dair görgüye dayalı bilgilerinin bulunmaması hususları göz önüne alındığında;
Öncelikle diğer katılan ...’in bu konudaki beyanları arasındaki çelişkinin giderilmesi ile sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdiri gerektiğinin gözetilmemesi,
b) Kabule göre; katılan ...’in aşamalarda değişmeyen şekilde kafasına sopa ile vurulduğunu iddia etmesi, aldırılan ilk raporunda da “kafada sağ tarafta 6 cm’lik kesi” olduğunun bildirilmesi karşısında; söz konusu kesinin sert bir cisimle vurma yada düşme sonucu oluşup oluşmayacağına dair rapor aldırılması, sonucuna göre sanık ... hakkında TCK’nin 86/3-e maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
c) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden hukuki durumun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ile katılan ... vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 04.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.