Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/4210 Esas 2022/3609 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK'nın 85/1, 62, 50/4-1-a, 52/2-4, 53/6, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyetine

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü sanık sürücü ... sevk ve idaresindeki otomobil ile meskun mahal içerisinde, azami hız limitinin 70 km/saat olduğu, bölünmüş, tek yönlü, asfalt kaplama, çift şeritli devlet karayolu üzerinde gündüz vakti İstanbul istikametine doğru sağ şeritten seyri esnasında olay mahalline geldiğinde aracın istikametine göre yolun sağından soluna doğru çapraz doğrultuda yaya geçidine geçmek isteyen yaya ...'e aracının ön kısımları ile sol şerit üzerinde çarpması sonucu sanığın tali kusuru ile yayanın ölümüne sebebiyet verdiği olayda,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin lehe hükümlerin uygulanmadığı, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmemesine ilişkin gerekçelerin yerinde olmadığı ve sair nedenlere ilişkin, katılanlar vekilinin kusura ve sanık hakkındaki cezanın eksik olduğu ile sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığa verilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında adli para cezasına esas alınan tam gün sayısının ve uygulama maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK'nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün beşinci parağrafı hükümden çıkarılarak yerine, "Sanığa verilen 2 yıl 1 ay hapis cezasının TCK 50/4-1.a. maddesi gereğince, sanığın sosyal ve ekonomik durumu göz önünde bulundurularak adli para cezasına çevrilmesine, TCK'nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 1030 tam gün olarak belirlenmesine; TCK'nın 52/2. maddesi gereğince bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 30-TL olarak hesabıyla 22.800-TL adli para cezası ile cezalandırılmasına" ibarelerinin yazılması ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 10/05/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.