Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2022/1574 Esas 2022/3334 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK'nın 179/3. maddesi yollamasıyla 179/2, 62, 50/1-a, 50/3, 52/2-4. maddeleri gereği mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan, sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5271 sayılı CMK'nın 17/10/2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesi yeniden düzenlenmiş olan ''Basit Yargılama Usulü'' başlıklı 251. maddenin 1. fıkrasında yer alan ''Asliye Ceza Mahkemesince iddianamenin kabulünden sonra adli para cezasını ve/veya üst sınırı 2 yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verilebilir'' şeklindeki düzenlemeye göre basit yargılama usulünün uygulanıp uygulanmama takdirinin mahkemeye bırakıldığı, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada mahkemece 2.celsede basit yargılama usulünün uygulanmaması gerekçelerinin açıklanarak, genel hükümlere göre yargılamaya devam edilip karar verildiği gözetildiğinde mahkemenin uygulama yapılmayacağına ilişkin takdirinin olduğu anlaşılmakla yapılan incelemede;
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, TCK’nın 179/3. maddesi yollamasıyla 179/2, 62 ve 53. maddeleri gereğince 25 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Kapatılan Tire Sulh Ceza Mahkemesinin 07/03/2013 tarihli, 2012/839 esas, 2013/190 karar sayılı kararının 05/04/2013 tarihinde kesinleşmesine müteakip sanığın denetim süresi içinde 02/09/2014 tarihinde TCK’nın 86/1, 86/3-a maddesinde tanımlanan eşe karşı basit yaralama suçunu işlediği ve Tire 2. Asliye Ceza Mahkemesinin bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verdiği, hükmün 29/01/2015 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Tire 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/10/2020 tarihli, 2020/47 esas, 2020/453 karar sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Kasıtlı suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde; TCK’nın 61/1. maddesinde yer alan ölçütlerden olan failin kastı, suçun işleniş biçimi ile meydana gelen tehlikenin ağırlığı nazara alınmak suretiyle, TCK’nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken; olay günü çift taraflı maddi hasarlı trafik kazasına sebebiyet veren ve yapılan ölçümde güvenli sürüş yeteneğini ortadan kaldıracak derecede 2,16 promil alkollü olarak araç kullandığı tespit edilen sanık hakkında, tespit edilen alkol promil miktarı ve trafik kazasına sebebiyet vererek yarattığı tehlike itibariyle, kastının yoğunluğu ve meydana gelen tehlikenin ağırlığı gözetilerek, alt sınırdan daha fazla uzaklaşılarak hak ve nesafete uygun bir ceza tayini yerine, sanık hakkında eksik cezaya hükmolunması, işbu karara ilişkin aleyhe temyiz bulunsa da Dairemiz 10/12/2019 tarihli, 2019/5418 esas, 2019/11668 karar sayılı kararın temyiz incelemesinin sanığın kanun yoluna başvurusu neticesinde verildiği, dolayısıyla işbu Mahkemenin 06/10/2015 tarihli, 2015/391 esas, 2015/1014 karar sayılı kararında neticeten verilen 500 TL adli para cezasının CMUK 326/son ve CMK 307/4. maddeleri gereği sanık açısından kazanılmış hak oluşturacağının anlaşılması karşısında bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozma üzerine yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre mahalli Cumhuriyet savcısının ceza miktarına ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 26/04/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.