MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı, davalı ... ile akdedilen kredi sözleşmeleri gereği toplam 11.787,75-TL tutarlı tüketici kredisi kullandırıldığını, geri ödeme planında belirtilen taksitlerin ihtarname gönderildiği halde ödenmediğini, ... 8. İcra Müdürlüğü"nün 2011/2660, 2011/2661, 2012/2662 ve 2012/2663 esas sayılı takip dosyaları ile takip başlatıldığını, davalının haksız itirazı ile takiplerin durduğunu ileri sürerek toplam 11.787,75-TL"nin tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vasisi , davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalının kullandığı kredi taksitlerini ödemediğinden bahisle toplam 11.787,75-TL"nin tahsiline karar verilmesi istemi ile eldeki davayı açmıştır. Davalı davanın reddini dilemiş; mahkemece, davalı kısıtlının müsriflik nedeniyle kısıtlandığı ve usulen ilan edildiği halde, ticari gaye ile kar amacı güden bankanın, kısıtlılık gerekçesi itibariyle kredi verilemeyecek olan davalıya kredi kullandırdığı, ilan edilen kısıtlılık kararını bankanın bilmediğini iddia edemeyeceği, kredi talebiyle gelen müşteri hakkında her türlü araştırma ve mernis kayıtlarına ulaşarak bilgi alamaması itibariyle özen yükümlülüğünü ihlal ettiği,özellikle aynı bankada arda arda kredi kullandığı ve
2013/18518-29160
önceki kredide temerrüde düştüğünü bildiği halde tekrar kredi kullandırılması nedeniyle bankanın kusurlu olduğu ,bir an için hakkaniyet itibariyle davalının sorumluğu kabul edilse dahi davalının vasisi olan eşi ile aynı meskende oturduğu ve ailesinin sorumluluk yükü altında oldukları dikkate alındığında kısıtlılık amacının sapacağı düşünüldüğünde davacının tam kusuru ile sebebiyet verdiği sözleşme nedeniyle ifa isteyemeyeceğinden bahisle davanın reddine karar verilmiş ise de, uyuşmazlık müsriflik nedeniyle 5.12.2006 tarihinde hacir altına alındığı anlaşılan kısıtlı davalı ..."nın, davacı banka ile yaptığı Tüketici Kredisi Sözleşmeleri uyarınca almış olduğu kredilerden dolayı sorumlu olup olmadığı noktasında toplanmaktadır. Kural olarak tam ehliyetsiz kişilerin hukuki işlemleri hükümsüzdür. (TMK md.15) Ancak bu kuralın istisnaları vardır. Bunlardan biri TMK.’nun 2.maddesinde de öngörülen dürüstlük kuralıdır. Buna göre, “Herkes haklarını kullanırken ve borçlarını yerine getirirken dürüstlük kurallarına uymak zorundadır. Bir hakkın açıkça kötüye kullanılmasını hukuk düzeni korumaz”. TMK.’nun 15.maddesinde hükme bağlanan kuralın istisnalarından biri de, B.K.nun 65.maddesi hükmüdür. B.K.nun 114/2.maddesi yollamasıyla sözleşmeye aykırılık hallerinde de uygulanması mümkün olan B.K.nun 54/1.maddesi uyarınca hakkaniyet elverdiği takdirde tam ehliyetsiz olan kişi diğer tarafın batıl hukuki işlemin hüküm ifade ettiğine güveni nedeniyle oluşan zararından sorumludur.
TMK.nun 452/2.maddesinde ise, “vesayet altındaki kişinin fiil ehliyetine haiz olduğu hususunda diğer tarafı yanıltmış olması halinde onun bu yüzden uğradığı zarardan sorumlu olacağı öngörülmüştür. Buna göre kendisini ehil bir kişi gibi gösterip hukuki işlem yapan ve bu suretle karşı tarafı zarara uğratan ehliyetsiz kişinin bu zarardan sorumlu olacağının kabulü gerekir. Kanun, tam ehliyetsizlerin yaptıkları hukuki işlemleri batıl sayarken bu gibi kimseleri korumak, kendi menfaatlerine aykırı işlemleri yaparak 3.kişilerce sömürülmelerine engel olmak amacını gütmüştür. Bu tehlikenin ortadan kalktığı normal bir insanla eşdeğer tarzda hareket ettiği durumlarda, hukuki muamelenin hükümsüzlüğünü ileri sürmek hakkın kötüye kullanılması niteliğinde olacağından kanun bunu himaye etmez. 09.03.1955 gün 22/2.Sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararında da belirtildiği gibi, mümeyyiz olmayan kimse temyiz kudretini haiz olsa idi aynı surette hareket edecek, yani normal bir insan dahi aynı tarzda muamelede bulunabilecek idiyse ehliyetsiz olduğundan bahisle muamelenin hükümsüzlüğünü ileri sürememelidir.
Somut olayda, davalı ülkemizde tam ehliyetli kişilerin dahi her zaman yararlanma olanağı bulamadıkları dört ayrı tüketici kredisinden yararlanmış ve bu suretle bir menfaat
2013/18518-29160
elde etmiştir. Davacı bankanın ödeme talebine kadar tam ehliyetli biri gibi hareket edebilen davalının, borcun ifası istendiğinde ehliyetsizliğini ileri sürerek ifaden kaçınması hakkın kötüye kullanılmasının tipik bir örneğidir.Öte yandan, B.K.nun 77-82.maddelerinde düzenlenen sebepsiz zenginleşme hükümlerine göre hacir altındaki kişinin karşı tarafın aleyhine olacak şekilde kendi mal varlığında meydana gelen sebepsiz zenginleşme oranında sorumlu olacağı kuşkusuzdur. Zira, sebepsiz zenginleşmenin iade borcunun doğması bakımından fiil ehliyetinden yoksun olmak sonuca etkili değildir. Bu durumda Mahkemece, yukarıdaki açıklamalar dikkate alınarak banka kayıtları üzerinde konusunda uzman bir bilirkişiye inceleme yaptırılarak davalının sorumlu olacağı miktar yönünden ayrıntılı ve Yargıtay denetimine elverişli rapor alındıktan sonra tüm deliller birlikte değerlendirilerek varılacak uygun sonuç dairesinde bir karar verilmesi gerekirken, aksi düşüncelerle yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz edilen hükmün davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan 24.30 TL harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/1 maddesi uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 25.11.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.