Mahkemesi : Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi


Dava rücûan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilâmında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum avukatınca temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dava, 23.11.2006 tarihli trafik kazasından doğan rücû tazminatı istemine ilişkin olup, davanın yasal dayanağı 1479 sayılı Yasa"nın 63 ve 2918 sayılı Kanundur.
Sigorta Şirketlerinin 2918 sayılı Kanun kapsamında poliçeye dayalı akdi sorumluluğu nedeniyle poliçe limitini teşkil eden miktar, Kurumun rücû davasından önce, sigortalı ya da hak sahiplerine ödediğinin geçerli belgelerle kanıtlanması durumunda; mükerrer ödeme ile, karşı karşıya bırakılmaması bakımından, ödediği miktar kadar sorumlu tutulmaması gerekir.
Ne var ki, Kanundan doğan rücu hakkının, sigortalı, ya da, hak sahiplerine tanınan haktan bağımsız olarak kullanılması, başka bir anlatımla halefiyet ilkesine dayanmaması nedeniyle, sigorta şirketi tarafından poliçeye dayalı olarak sigortalı ya da hak sahiplerine yapılan ödemeler, diğer sorumluların Kuruma karşı tazmin yükümlülüğünü ortadan kaldırmaz.
Mahkemece, sigorta şirketinin; hak sahibi ... ödeme iddiası kabul edilerek bakiye ile sorumluluğuna karar verilmişse de; ödeme dekontunun imzasız olduğu görülmekle; ödeme yapılıp yapılmadığı, yapılmışsa kime ve poliçedeki hangi teminat yönünden ödeme yapıldığı, tarih ve miktarı dayanağı belgeler de getirtilerek, gerektiğinde sigorta şirketi kayıtları üzerinde inceleme yapılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken eksik araştırma ve inceleme ile sigorta şirketi yönünden yazılı şekilde karar verilmesi isabetsizdir.
Bozma sonrası yapılacak yargılamada, hükmü temyiz etmeyen davalılar yönünden Kurum lehine oluşan usuli kazanılmış hak gözetilmelidir.
O hâlde, davacı avukatının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 01.12.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.