MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar, kötüniyet tazminatı, fazla mesai alacağı, yıllık izin, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatili ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının davalı şirkete ait İstanbuldaki fabrikasında 08.01.2008 tarihinde çalışmaya başladığını, aralıksız çalıştığını ve sonra davalı işverenin talimatı ile 2010 yılı Haziran ayında Yalıkavak-Bodrum adresindeki aynı işverene ait çiftliğine getirtilerek buraya eşi ile birlikte yerleştirilip işten çıkarılış tarihi olan 13.07.2012 gününe kadar aynı işverene bağlı olarak bu işyerinde çalışmaya devam ettiğini, davacı tarafından davalı işverene ihtarname gönderilip temerrüte düşürüldüğünü ve işçilik alacaklarının ödenmesini istediğini, devamsızlık gibi bir durumun söz konusu olmadığını, davacının net 814,79 TL ücret aldığını, davacının davalı yanında çalıştığı süre içerisinde Bodrumdaki işyerine getirildiği 2010 yılı Haziran ayından itibaren mesai kavramı olmadan çok uzun saatler çalıştırıldığını, özellikle her yılın Mart-Ekim arası dönemlerinde sabah 07.30 da çalışmaya başlayan davacının mesaisinin gece saat 01.00 lere kadar sürdüğünü, yine ulusal bayram ve genel tatillerde çalıştırılan davacıya bu genel tatil ve bayram ücretlerinin de ödenmediğini, yıllık izinlerinin kullandırılmadığını belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının kendi iradesi ile ve eşi ... ile birlikte işyerini terk ettiğini, bu hususta tutanak tutulduğunu, davacının işyerini terk ettiği güne kadar ki maaş ve hakedişlerinin tamamının davacının banka hesabına yatırıldığını, dolayısıyla davacının herhangi bir ücret alacağı bulunmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
./..

Kararı davacı ve davalı temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının fazla mesai yapıp yapmadığı noktasındadır.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda tanık beyanlarına göre yaz döneminde yaşadığı yer ile işyerinin aynı olduğu ve iç içe geçtiği günlük yirmidört saatin sekiz saatinin uykuda geçtiği ve günlük mesaisinin 07:00-23:00 saatleri arasında olduğunu, buna göre haftada kırkiki saat fazla mesai yaptığını belirtmiştir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Dairemizin yerleşik uygulamasına göre, bir işçinin günde en fazla fiilen ondört saat çalışabileceğinin kabulü gerekir. Tüm dosya kapsamındaki bilgi ve belgeler, tanık beyanları ve davacının yaptığı işin niteliği dikkate alındığında davacının yaz döneminde günlük ondört saat çalıştığının kabulü ile fazla mesai süresinin belirlenmesi gereklidir.
3-Davacı dava dilekçesinde kıdem tazminatı bakımından feshi tarihinden diğer alacaklar bakımından temerrüt tarinhinden itibaren faiz talebinde bulunmuştur. Davacının 08.08.2011 tarihli ihtarnamesi ile davalı şirketten alacaklarını talep ettiği, bu ihtarnamenin 13.08.2011 tarihinde davalıya tebliğ edildiği ve temerrüde düştüğü anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca mahkemece kıdem tazminatı dışındaki alacaklar bakımından temerrüd tarihinden itibaren faize hükmedilmesi gerekli iken dava ve ıslah tarihinden itibaren faize hükmedilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 13.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.