Bursa Ceza Kararları - Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/4806 Esas 2020/3715 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4806
Karar No: 2020/3715
Karar Tarihi: 06.10.2020

Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/4806 Esas 2020/3715 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkum edildiği belirtiliyor. Sanığın mağdureyi evine bırakırken araçta bacaklarına dokunup öpmeye kalkıştığı ve sarkıntılık düzeyinde kaldığı ifade ediliyor. Temel cezanın alt sınırdan tespit edildiği için sonuç ceza miktarının değişmediği ve hükümde iddia, savunma ve tüm delillerin eksiksiz olarak gösterildiği belirtilerek, sanığın temyiz talebinin reddedildiği ve hükümün onandığı ifade ediliyor.
Kararda geçen kanun maddeleri: Çocuğun cinsel istismarı suçu için Türk Ceza Kanunu'nun 103. maddesi uygulanmıştır.

14. Ceza Dairesi 2018/4806 E. , 2020/3715 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Tüm dosya kapsamına göre, olay günü evine bırakmak için mağdureyle birlikte araçla yola çıkan sanığın, yolda aracın hızını yavaşlatarak mağdureye "seni seviyorum ve seni öpmek istiyorum" dedikten sonra bacaklarına dokunup öpmeye kalkışma şeklindeki fiziksel temas içeren eyleminin kısa süreli, ani, kesintili gerçekleşmesinden dolayı sarkıntılık düzeyinde kaldığı ve mahkemece sanık hakkında temel cezanın alt sınırdan tespit edilmesi nedeniyle sonuç ceza miktarının değişmediği gözetildiğinde, muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 06.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.