Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/2766 Esas 2022/3149 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : Sanıklar hakkında; TCK'nın 85/1, 62/1, 50/4-1-a, 52/2-4 maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü... Şirketi’nin çalışanı olan ...’nün, karayolları yol genişletme çalışmaları kapsamında beton atımı işleminin yapıldığı sırada pompa bomunun YG ENH'na temas etmesi nedeniyle elektrik akımına kapılarak öldüğü olayda, sanık ...’in ... Beton Şirketi’nin sahibi ve yetkili kişisi olduğu, sanık ...’ın ise ... İnşaat Taahhüt Turizm Tekstil Gıda Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi’nin sahibi olup, Karayolları Genel Müdürlüğü ile aralarında yaptıkları sözleşme gereği İnebolu ... Toprak İşleri Deniz Tahkimat, Fore Kazık ve Sanat Yapıları Yapılması işini üstlendiği ve işin yapımında kullanılan betonu sanık ...’in sahibi olduğu şirketten aldığı, sanık ...’in kollukta verdiği ifadesinde, olay yerinin, Karayolları müteahhiti olan sanık ... ‘ın şantiyesi olduğunu, olay günü saat 19.00 sıralarında sanık ...’ın beton talebinde bulunduğunu ve bu talep üzerine şantiyede beton döküm işinin yapıldığını, yaklaşık 45 gündür aynı yerde aynı şekilde aynı saatlerde beton işleminin gerçekleştiğini, beton dökümü işi sırasında tedbirlerin alınmasından kendisinin sorumlu olmadığını beyan etttiği, sanık ...’ın kollukta verdiği ifadesinde, İnebolu Doğanyurt sahil şeridi üzerinde yol ile sahil şeridi arasında istinat duvarı yapmak için Kastamonu Karayolları Müdürlüğünden ihale aldığını, yapmış olduğu iş için ... Beton firmasından beton aldığını, ... Beton Şirketi’nin, istediği betonu getirip kendisinin belirttiği yere döktüklerini, ölenin kendisinin elemanı olmadığını, anılan olayda, kendisine haber vermeden beton dökme işinin yapıldığını, kendisinin olayın gerçekleşmesinde bir kusurunun bulunmadığını beyan ettiği, hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilen ve temyize gelmeyen sanık ... Uslu’nun kollukta verdiği beyanında, olay günü ... Beton firmasından çıkarak olayın meydana geldiği yerde kendisinin, ölenin ve T... ‘in beton döküm pompasını kurduklarını, cihaz uzaktan kumandalı olduğu için yaklaşık 2-3 metre uzaktan kumanda ile bomu açtığını, betonu dökecek oldukları isnat duvarına doğru yaklaşırken yukarılarında bulunan elektrik hattına gece olduğu için bomun değdiğini, elindeki kumandadan kendisine elektrik akımının geçtiğini, ölenin olay günü işe başladığını beyan ettiği, mağdur ...’in kollukta verdiği ifadesinde, karanlıkta gördüğü kadarıyla ölenin pompa makinasının arka tarafında eli metal bölümünde sallanır vaziyette olduğunu, öleni makinadan kurtarmak için kendisinin ölenin üzerine atladığını ancak başarılı olamadığını, bu olay sonrasında kendisini hastanede bulduğunu beyan ettiği, hükme esas alınan 18.01.2014 tarihli 3 kişilik bilirkişi heyet raporunda, sanık ...’ın, olay yeri aydınlatılmadan, mevcut riskler tespit edilmeden gerekli önlemler alınmadan, sanık ...’in ise iş güvenliğinin sağlanması konusunda gerekli tedbir ve önlemleri almaması nedeniyle kusurlu olduklarının belirtildiği görülmekle, mahkemece asli kusurlu sanıklar hakkında alt sınırdan uzaklaşılarak ceza tayin edilmesinde bir isabetsizlik bulunmamakla,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıklar müdafilerinin, kusura, mahkumiyet kararının kanuna aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine,ancak;
1-Sanıklar hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında adli para cezalarına esas alınan tam gün sayısının maddesinin gösterilmemesi,
2-Katılan lehine takdir edilen vekalet ücretinin sanıklardan eşit olarak tahsiline karar verilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 6. ve 14. paragraflarının hükümden çıkarılarak yerlerine ‘’Uzun süreli hapis cezalarının adli para cezasına dönüştürülmesinde ilişkin paragrafların: Sanıkların kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ve suçun işlenmesindeki özellik nazara alınarak; sanıklara verilen uzun süreli hapis cezalarının TCK'nın 50/4 maddesi delaletiyle TCK'nın 52/3 .maddesi gereğince 910 gün karşılığı adli para cezasına çevrilmesine, TCK 50/1-a ve 52/2. maddesi gereğince bir günlüğü taktiren 30,00 TL üzerinden paraya çevrilerek sanıkların ayrı ayrı 27.300.00'er TL adli para cezasıyla cezalandırılmalarına” ibaresinin ve hükmün vekalet ücretine ilişkin paragrafında yer alan “sanıklardan” ibaresinden sonra gelmek üzere “eşit olarak” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA 20/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.