Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/2, 62/1, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre, olay günü saat 15.00 sıralarında meskun mahalde, bölünmüş üç şeritli yolda en sol şeridi takiben seyir halinde olan sanığın, olay mahalline geldiğinde aracının sol ön kısımlarıyla, yolun solunda bulunan dönüş cebine girmek isteyen ... idaresindeki otomobilin sağ arka kısımlarına, sol şerit üzerinde çarptığı, çarpmanın etkisiyle ...’ın aracının önce sola doğru savrularak dönüş cebindeki bordür taşlarına çarptığı daha sonra yol üzerine devrildiği ve sanığın diğer sürücü ile eşit kusurlu olarak bir kişinin ölmesi, iki kişinin basit şekilde, bir kişinin ise hayat fonksiyonlarına ağır (6.) derecede etkileyecek şekilde yaralandığı olayda,
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanlar vekilinin kararın usul ve Yasaya aykırı olduğuna, ceza miktarına ilişkin, süre tutum dilekçesi vererek kararı temyiz eden sanık müdafinin ise bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan Kanun maddesinin eksik suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi;
2-Yargılama aşamasında kendilerini tek bir vekil ile temsil ettiren ve ölenin yasal mirasçıları olan katılanlar lehine tek bir vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, iki ayrı vekalet ücretine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün üçüncü paragrafında yer alan “TCK 50/1-a” ibaresinden önce gelmek üzere “TCK’nın 50/4 maddesi delaletiyle” ibaresinin eklenmesi ve hükmün altıncı paragrafına “katılanlar” ibaresinden sonra gelmek üzere “...” ibaresinin eklenmesi ve hükmün yedinci paragrafının hükümden çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.09.2021 tarihinde oybirliği ile karar verildi.