Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2022/3196 Esas 2022/4582 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : SAMSUN BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 1. HUKUK DAİRESİ



Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen alacak davasının kabulüne dair verilen karar hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davalı tarafın istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik olarak verilen kararın, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; 15/02/2019 tarihinde yapılan Akaryakıt Ürün Alımına ilişkin ... davalı kurum arasında Akaryakıt Ürünleri Alımına İlişkin Mal Alım Sözleşmesi 27/03/2019 tarihinde imzalandığını, davalı kurumun ödemelerde temerrüte düştüğü, fazlaya ilişkin talep hakları saklı kalması kaydıyla dava dilekçesinin kayıt ve kabulu ile davalı kurumun müvekkil firmaya geç ödemiş olduğu ürün bedellerinden dolayı ihtar tarihi itibariyle (11/02/2020) doğmuş temerrüt faizi alacağının şimdilik 50.000,00 TL'lik kısmının dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir olup bilahare dosyaya sunulan 14/10/2021 tarihli ıslah dilekçesi ile alacaklarını 40.648,99 TL arttırarak 90.648,99 TL olarak talep ettiklerini belirtmiştir.
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; ’Davanın KABULÜ ile 50.000,00-TL nin dava tarihi olan 13/11/2020 tarihinden; 40.648,99 TL'nin ıslah tarihi olan 14/10/2021 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine’ dair verilen hükme karşı davalı tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge adliye mahkemesince ‘Davalı kurum vekilinin istinaf başvurusunun Hukuk Muhakemeleri Kanununun 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine’ karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1)Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2)Davalının faize yönelik temyiz itirazının incelenmesinde;
Davacı lehine hüküm altına alınan miktar temerrüt faizi olduğundan mükerrer şekilde faize hükmedilmiş olması usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının kaldırılması ve ilk derece mahkemesi kararının düzeltilerek onanması HMK'nın 370 inci maddesinin ikinci fıkrası hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının birinci bendinde yer alan “Davanın KABULÜ ile 50.000,00-TL nin dava tarihi olan 13/11/2020 tarihinden; 40.648,99 TL'nin ıslah tarihi olan 14/10/2021 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” ifadesi çıkartılarak yerine “Davanın KABULÜ ile 90.648,99 TL'nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,’ şeklinde yazılmak suretiyle hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, 16/05/2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.