Mahkemesi:Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
""Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesi yerine 5275 sayılı Kanunun 106 maddesinin ve TCK"nın 50/6. maddesinin uygulanması bozma nedeni yapılmamıştır.
Olay günü saat 09:40 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki traktör ve arkasına takılı iki adet römork ile meskun mahalde, iki yönlü, 2 şeritli yolda seyir halindeyken sola dönüş için manevra yaptığı esnada karşı istikametten seyreden katılan ...’ün sevk ve idaresindeki otomobil ile çarpıştıkları, kaza nedeniyle katılan ve aracında yolcu olarak bulunun 3 kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde, 4 kişinin nitelikli şekilde yaralandığı, kazanın meydana gelmesinde sanığın asli, katılan ...’ün tali kusurlu, olduğunun tespit edildiği olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin ceza miktarına, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının uygulanması gerektiğine ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 21.09.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.