MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Beraat, Ceza verilmesine yer olmadığına dair, Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Müşteki Mesut"un yargılama sırasında sanıktan şikayetçi olduğu ancak; kamu davasına katılmak isteyip istemediğinin sorulmadığı ve bu hususta herhangi bir karar verilmediği, müşteki vekilinin süresinde temyiz dilekçesi verip hükmü temyiz ederek katılma iradesini gösterdiği anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK"nin 260/1. ve 237/2. maddeleri uyarınca hükmü temyize hakkı bulunduğundan katılan olarak kabulüne karar verilerek yapılan incelemede;
1) Sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına dair hükme ve sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
a) Oluşa, tüm dosya kapsamına, olay anını gösteren kamera görüntülerine göre sanık ..."in gece saat 04.00 sıralarında tüfekle katılan ..."a ait iş yerine gelerek katılan"a ait köpeği tüfekle yaralaması üzerine sanık ..."un sopa ile mağdur ..."i yaralaması şeklinde gerçekleşen olayda, sanık ..."in eylemlerinin meşru müdafaa kapsamında değerlendirilemeyeceğinin gözetilmemesi
b) Katılanın hem hayati tehlike geçirecek hem de ağır (6.) derece kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı olayda; birden fazla nitelikli halin bir arada bulunması nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 3. maddesindeki orantılılık ilkesi ve TCK’nin 61. maddesi dikkate alınarak, TCK"nin 86/1. maddesince temel ceza tayin edilirken alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 gün, 2015/1167 Esas - 2017/247 sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK"nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesine aykırı davranılması,
Kabule göre de;
d) Sanık ..."un eyleminin meşru müdafaa kapsamında kaldığının kabulü karşısında, 5271 sayılı CMK"nin 223/2-d maddesi gereğince beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
e) Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükümde, temel ceza belirlenirken uygulama maddesi olarak TCK"nin 86/1. maddesi yerine TCK"nin 86/2. maddesinin gösterilmesi ve yine TCK"nin 87/1-d maddesinin uygulama maddesi olarak gösterilmemesi,
f) Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesi uygulanmamış ise de, hak yoksunluğu kasıtlı suçtan verilen hapis cezasının kanuni sonucu olup Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas - 2015/85 Kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 04.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.