Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/5461 Esas 2022/2916 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Yargı görevi yapanı, bilirkişiyi veya tanığı etkilemeye teşebbüs
Hüküm : TCK'nın 277/1, 62/1, 53/1-2-3. maddeleri gereğince mahkumiyet

Yargı görevi yapanı, bilirkişiyi veya tanığı etkilemeye teşebbüs suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Kayseri Cumhuriyet Başsavcılığının 2012/17901 soruşturma numaralı dosyası kapsamında kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek veya bulundurmak suçundan şüpheli olarak ifadelerine başvurulan Ozan ve Burak’ın, uyuşturucu maddeyi sanık ...’dan satın aldıklarını söylemelerinin ve onu teşhis etmelerinin ardından, sanık ... hakkında başlatılan adli soruşturma sonunda, sanık ...’nun uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti suçundan cezalandırılması istemiyle Kayseri Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 25.07.2012 tarihli iddianameye dayalı olarak Kayseri 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2012/359 esasına kaydedilen davanın 02.10.2012 tarihli duruşması başlamadan önce, duruşma salonundaki dinleyici koltuğunda polis memuru olan tanık Osman’ın gözetiminde duruşma sırasını bekleyen sanık ...’nun, aynı duruşmaya tanık olarak davet edilen ve kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek veya bulundurmak suçundan yargılandıkları davada müdafiileri olan tanık Devin ile birlikte dinleyici koltuğuna oturan Ozan ve Burak’ı gördüğünde, onlara; “Benim için mi geldiniz, g...t...nüz sıkıyorsa konuşun!” biçiminde bağırdığı, tanık Devin müvekkilerini duruşma salonundan çıkardıktan sonra da, onların gıyabında, “Ben ikinci kez içeri girersem kötü olur, burası Kayseri, beni tutuklamaya kimsenin g...tü sıkamaz!” şeklinde sözler söylediği, bunun üzerine tanık Osman’ın sanık ...’dan sessiz olmasını istediği, bir süre sonra duruşmanın başladığı ve tanık olarak beyanları alınan Ozan ve Burak’ın esrarı kendilerine satanın sanık ... olmadığını ifade ettikleri iddiasına konu olayda;
Sanığın, yargılaması başlayacak olan davada, tanıklar Ozan ve Burak’ın kendi aleyhine beyanda bulunmalarını engellemek amacıyla, “Benim için mi geldiniz, g...t...nüz sıkıyorsa konuşun!” biçiminde yüksek sesle bağırıp, gerçeği söylemekle yükümlü olan tanıkları hukuka aykırı olarak etkilemeye teşebbüs etmesinden dolayı sübut bulan eyleminin TCK'nın 277/1. madde ve fıkrasındaki yargı görevi yapanı, bilirkişiyi veya tanığı etkilemeye teşebbüs suçunu oluşturduğuna dair yerel mahkemenin kabulünde dosya kapsamına göre bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5271 sayılı CMK’nın 231/5. maddesi gereğince sanığa yüklenen suçtan dolayı yapılan yargılama sonunda hükmolunan ceza, iki yıl veya daha az süreli hapis veya adlî para cezası ise; mahkemece, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilebileceği ve 5237 sayılı TCK’nın 51. maddesi gereğince işlediği suçtan dolayı iki yıl veya daha az süreyle hapis cezasına mahkûm edilen kişinin cezasının ertelenebileceği gözetilmeksizin, sanık hakkında TCK'nın 277/1 ve 62/1. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezası hükmolunmasına rağmen sanığa hükmedilen ceza miktarına göre hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve hapis cezasının ertelenmesine ilişkin hükümlerin uygulanmadığına dair yasal olmayan gerekçe ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 13.04.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.