İstanbul Ceza Kararları - Hırsızlık - Mala zarar verme - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/1378 Esas 2015/1413 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1378
Karar No: 2015/1413
Karar Tarihi: 01.06.2015

Hırsızlık - Mala zarar verme - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/1378 Esas 2015/1413 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, bir kişinin hırsızlık ve mala zarar verme suçundan mahkum olduğu kararı incelemiş ve hükümlerden biri olan mala zarar verme suçundan hüküm kurulmasına yönelik temyiz talebini reddetmiştir. Ancak hırsızlık suçundan kurulan hüküm için sanığın ceza infazının tamamlanmasına kadar haklarından yoksun kılınmasına ve alt soyu üzerinde belirli yetki kullanmamasına ilişkin kararın yanlış uygulanmasından dolayı hüküm bozulmuştur. Bozulan hükümde yer alan TCK'nın 53. maddesi, ceza infazının tamamlanması süresince kişinin haklarından yoksun kalmasına, aynı zamanda alt soy üzerindeki velayet ve vesayet haklarının kullanımının sınırlandırılmasına ilişkin düzenlemeler içermektedir. CMUK'nun 322. maddesi ise hüküm fıkrasındaki bu düzenlemelerin kaldırılması amacıyla kullanılan bir düzeltme yetkisi vermektedir.

22. Ceza Dairesi 2015/1378 E. , 2015/1413 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık hakkında mala zarar verme suçundan hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre hükmün 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 Sayılı Kanunun 3-B maddesi ile değişik 1412 Sayılı CMUK’nun 305/1. maddesi gereğince hüküm tarihine göre temyizi mümkün olmadığından sanık ..."nın temyiz isteğinin aynı kanunun 317. Maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
B-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına karar verilmesi gerekirken yazılı biçimde uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine “Sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına,
aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına,” cümlesi yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01.06.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.