Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/12123 Esas 2022/2863 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 431.300,19 TL maddi, 350.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat talebinin dayanağı olan İstanbul Anadolu 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 2014/129 esas - 2014/231 karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının Türkiye Cumhuriyeti İcra Vekilleri Heyetini cebren ıskat veya vazife görmekten cebren men etmeye teşebbüs suçundan 13.085.2011 - 09.10.2013 tarihleri arasında 788 gün tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 02.07.2014 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 1.000.000 TL maddi, 1.000.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece; maddi kazanç kaybı ile davacı yakınlarının kendisini ziyarete gelmesi sırasında yaptığı masraflar da eklenmek suretiyle 431.300,19 TL maddi, davacının duyduğu manevi ızdırap, sosyal ve ekonomik durumu gözetilerek 350.000 TL manevi tazminatın tutuklama tarihi olan 13.08.2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmiş olup;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin eksik incelemeye ve yargılama giderlerinin yalnız davalı yükletilmesine, davacı vekilinin ise maddi tazminat hesabının eksik yapıldığına yönelik temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Davacı hakkında düzenlenen yakalama, tutuklama müzekkerelerinin Yargıtay denetimine elverişli olacak şekilde aslının veya onaylı örneğinin dosya arasına alınması gerekirken eksik inceleme ile karar verilmesi,
2-Davacı ile ilgili tutuklama müzekkeresinin infaz edilip edilmediği, infaz edilmiş olması halinde, infaz tarihleri ile infazı yapılan tutuklama müzekkeresi suç bilgisinin ilgili ceza infaz kurumundan sorulması suretiyle infaz edilen sürenin tereddüde mahal vermeyecek şekilde belirlenmemesi,
Kabule göre de;
1-Tutuklandığı tarihte Havelsan Genel Müdürü sıfatıyla çalışan davacının 31.01.2012 tarihinde iş akdinin sonlandırıldığı, Havelsan'dan gelen 19.01.2015 tarihli cevabi yazı içeriğine göre davacının aylık net kazancının 18.917,60 TL olduğu, 2012 Ocak ayı hariç kendisine maaş ve ikramiye ödemesinin yapıldığı, 01.05.2012 tarihinden itibaren de kendi isteğiyle emekli olduğu dikkate alındığında, davacının çalıştığı şirketten davacının iş akdi getirtilerek sözleşme süresinin araştırılması suretiyle, kazanç kaybının kendisine ödemesi yapılmayan 2012 Ocak ayı maaşı da dahil olmak üzere, iş akdinin sona ereceği tarih emeklilik aylığı almaya başladığı 01.05.2012 tarihinden sonra ise; tespit edilecek bu tarihe kadar, iş akdinin sona ereceği tarih emeklilik tarihinden önce ise; tespit edilecek bu tarihe kadar ki aylık net gelirinin 18.917,60 TL'den hesaplanması, daha sonrası için de tahliye olduğu 09.10.2013 tarihine kadar geçen süre için Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığınca 16 yaşından büyükler için belirlenen net asgari ücret miktarları üzerinden hesaplanıp tespit edilecek iki miktarın toplanması suretiyle maddi tazminatın belirlenip emeklilikten önceki kısma tutuklama tarihinden, emeklilikten sonraki kısma ise emeklilik tarihinden itibaren yasal faiz işletilmesi gerekirken, hatalı bilirkişi raporuna itibarla ve davacının yakınlarının kendisini cezaevinde ziyaret etmesi nedeniyle yaptıkları yol masrafları gibi giderlerin maddi tazminatın hesabında göz önünde bulundurulamayacağı gözetilmeden eksik araştırmayla yazılı şekilde maddi tazminata hükmedilmesi,
2-Yargıtayın görevi ülke genelinde uygulama birliğinin sağlanması ve benzer olaylarda aynı çözüm tarzının oluşturulmasıdır. Bu görev yerine getirilirken hukukun genel ilkeleri, ülkedeki pozitif hukuk normları ve uluslararası temel insan haklarına ilişkin kural ve kabullere uygun bir yorum ve uygulama benimsenmelidir.
Bu ilke yalnızca denetim mahkemeleri için değil, hüküm mahkemeleri için de geçerlidir. Hukuk devletinin en belirgin özelliği hiçbir kurum ve makam ayrımı gözetilmeden herkesin hukuk kurallarına uymasıdır.
Dairemizin yerleşik kararlarında da vurguladığı üzere, nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar faizi ile birlikte elde edeceği parasal değer gözetilmek suretiyle, hak ve nesafet ilkelerine uygun, makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, belirlenen ölçütlere uymayacak ve emsal uygulamaların da üzerinde olacak şekilde çok fazla manevi tazminata hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin ve davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 12/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.