Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R
Dava dilekçesinde, davalının maliki olduğu bağımsız bölümün kooperatifce düzenlenen tapu kaydı ile belirlenen kullanım alanı ve tapu kaydı miktarının davalı tarafından aşıldığını, ortak kullanım alanı ve davacıya ait kısma yaklaşık 1 metre ebatında bina boyu miktarınca tecavüz edilerek müştemilat yaptırılmış olduğunu, bu nedenle davalının ortak alana ve davacıya ait kısma müdahalesinin meni ile eski hale getirilmesi istenilmiştir.
Mahkemece davalının fazla kullanımının kadastro çalışmasından kaynaklandığını, fazla kullanım nedeniyle davalıya atfedilecek bir kusurun bulunmadığı anlaşıldığından davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Dairemizin, 25/06/2018 gün ve 2017/3579 E. - 2018/4818 K. sayılı ilamı ile “davacının ortak alana müştemilat yapılması sureti ile müdahalede bulunduğunu ileri sürdüğü 14 nolu bağımsız bölümün ½ maliki bulunan F.. K.."ın davaya dahil edilmediği anlaşılmıştır. Bu tür davalarda yargılama sonucu verilecek karar diğer malikin de hukukunu yakından ilgilendirdiğinden mahkemece usul ekonomisi de gözetilerek bağımsız bölümün diğer malikinin de davaya dahil edilip, taraf teşkili sağlandıktan sonra işin esasına girilmesi gerekmektedir. Ayrıca mahkemece sadece kullanım payı açısından değerlendirme yapılmış, ana taşınmaza ait mimari proje getirtilmiş, ancak yerinde uygulanmak sureti ile davacının iddia ettiği şekilde projeye aykırı müştemilat yapılıp yapılmadığı herhangi bir projeye aykırılık olup olmadığı değerlendirilmemiştir. Mahkemece taraf delilleri toplanıp oluşacak sonuç doğrultusunda bir karar verilmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme sonucu taraf teşkili sağlanmadan işin esası hakkında yazılı olduğu şekilde davanın reddine karar verilmiş olması bu nedenlerle doğru görülmemiştir” gerekçesi ile bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada, “…söz konusu deponun 13 nolu bağımsız bölüme ait olduğu, 14 nolu bağımsız bölümle ilgisinin bulunmadığı ve 14 nolu bağımsız bölümün kullanmış olduğu fazla kullanım nedeniyle davalıya atfedilecek bir kusurun bulunmadığı anlaşıldığından davanın reddine” karar verilmiştir. Hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, davacıya ait kısma ve ortak alana müdahalenin men’i ile eski hale getirilmesi istemine ilişkindir.
Dosyanın incelenmesinde, davanın ortak alanlara müdahalenin önlenmesi ve eski hale getirilmesini de istediği, fen ve inşaat bilirkişilerinin rapor krokilerinde davalının, B ile gösterilen 5.20x1.65=8.58m2 balkon kısmının projedeki ebatlarından fazla olarak ortak alanda
da yapıldığı anlaşılan depo nitelikli müştemilatın, davacı tarafından davalının kullanımında olduğu iddiasına karşı dosya içerisinde bir bilgi ve belge olmadan raporda davalının değil, 13 nolu kat malikinin kullanımında olduğunun beyan edildiği anlaşılmaktadır.
Mahkemece, projede bulunmadığı anlaşılan ortak alandaki müştemilatın davalının kullanımında olup olmadığının belirlenmesi, yerinde keşif suretiyle mimari proje uygulanarak davalının balkonunun ortak alana müdahalesinin olup olmadığı, eski hale getirilmesinin binanın statik yapısına zarar verip vermeyeceği kuşkuya yer vermeyecek şekilde krokiye de bağlanarak alınacak rapor ile tespit edilmesi ve oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, yetersiz araştırma ve eksik inceleme ile hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davacının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 23/06/2020 günü oy birliğiyle karar verildi.