Esas No: 2021/5506
Karar No: 2022/2818
Karar Tarihi: 11.04.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/5506 Esas 2022/2818 Karar Sayılı İlamı
Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)
Davalı vekilinin tazminat istemine ilişkin temyiz talebi reddedildi. Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 47.530 TL olduğu ve suçlu lehine hükmedilen tazminatın 9.418,99 TL olması nedeniyle hüküm kesinleşti. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesi, davacının kısmen kabul edilen tazminat talebine yönelik yapılan istinaf başvurusunu esastan reddetti. Bu karar, HMK'nın 6763 sayılı Kanun ile değişik 362. maddesinin a bendinde yer alan temyiz sınırı ve kabul edilen tazminat miktarına göre kesin nitelikte olduğundan, davalı vekilinin temyiz talebi de esastan reddedildi. CMK'nın 302/1. maddesi gereğince kararın İstanbul Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesi ve bir örneğinin de İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi'ne iletilmesi kararlaştırılmıştır. Kanun maddesi: HMK'nın 6763 sayılı Kanun ile değişik 362. maddesinin a bendi.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davalı vekilinin temyiz isteminin reddi
Davalı vekilinin temyiz isteminin reddine ilişkin ek karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının 47.530 TL olduğu ve uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti suçundan 16.08.2006 – 10.05.2007 tarihleri arasında 267 gün gözaltında ve tutuklu kalan davacı lehine hükmedilen tazminat miktarının 9.418,99 TL olması nedeniyle hükmün davalı açısından kesin olduğu görülmekle;
Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hükme yönelik, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 21.02.2018 tarih, 2018/4779 Esas – 2018/623 Karar sayılı "düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine" dair kararı, davalı açısından 6100 sayılı HMK’nın 24/11/2016 tarih ve 6763 sayılı Kanunun 42. maddesi ile değişik 362. maddesinin a bendinde yer alan temyiz sınırı ve kabul edilen tazminat miktarına göre kesin nitelikte olması sebebiyle, davalı vekilinin temyiz talebinin reddine ilişkin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesinin, 25.05.2018 tarih ve 2018/4779 Esas – 2018/623 Karar sayılı ek karara yönelik davalı vekilinin CMK'nın 296/2. maddesi gereğince yaptığı temyiz isteminin, CMK'nın 302/1. maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE; dosyanın gereği için İstanbul 19. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 11.04.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
