Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2022/2817 Esas 2022/4161 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : SAMSUN BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 6. HUKUK DAİRESİ
VEK. AV. ...,
2-...



Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen işlemin iptali davasının kabulüne dair verilen karar hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davalıların istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik olarak verilen kararın, süresi içinde davalılar tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacının vasisi; davacının %50 engelli olduğunu, davalı vakıf tarafından davacıya 2022 sayılı kanun gereğince maaş bağlandığını, ocak 2017'de ise hanedeki kişi başına düşen gelirin muhtaçlık sınırının üzerinde kalması sebebiyle maaşın kesildiğini, hane halkının gelirinin artmadığını, davacının ... maaşı alan babası ve geliri olmayan annesi ile yaşadığını, alım gücünün geçmiş yıllara kıyasla önemli ölçüde düştüğünü, sadece haneye giren gelire göre değerlendirme yapılmasının hatalı olduğunu ileri sürerek, davalı kurumun maaş kesme işleminin iptali ile davacıya maaşının bağlanmasına, ocak 2017'den beri ödenmeyen aylıkların ödenmesine karar verilmesi istemiştir.
Davalı vakıf davaya cevap vermemiş, davalı bakanlık davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, dava konusu işlemin iptaline karar verilmiş; hükme karşı davalılar istinaf talebinde bulunmuştur.
Bölge adliye mahkemesince; davalıların istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, karar davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı bilgi ve belgelere, özellikle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre, davalıların temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Davacının vasisi eldeki dava ile, davacıya 2022 sayılı kanun kapsamında bağlanan maaşın kesilmesine ilişkin işlemin iptaline karar verilmesini talep etmiştir.
492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/j maddesi uyarınca davalı ..., ... ... Bakanlığı’nın harçtan muaf tutulması gerekirken harçtan sorumlu tutularak yazılı şekilde hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının düzeltilerek onanması, HMK'nın 370/2. maddesi hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalıların temyiz itirazlarının REDDİNE, ikinci bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının hüküm fıkrasının 2 numaralı bendinin hükümden çıkartılarak yerine “2- Davalı ..., ... ... Bakanlığı harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, davalı ... ... Bakanlığı tarafından yatırılan 148,60 TL istinaf başvuru harcı ile 54,40 TL istinaf karar ve ilam harcının davalı ..., ... ... Bakanlığı’na iadesine, alınması gereken 148,60 TL istinaf başvuru harcı ile 54,40 TL karar ve ilam harcının davalı ...’ndan tahsili ile hazine irat kaydına, dosyanın istinaf mahkemesine gönderilmesi amacıyla yapılan posta masrafı ve tebligat giderlerinin istinaf eden davalılar üzerinde bırakılmasına,” cümlesinin yazılmasına, kararın düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, 26/04/2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.