(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)

Kasten yaralama suçundan sanık ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 62 ve 52/2. maddeleri gereğince 3.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve 5 yıl denetim süresine tabi tutulmasına dair Erzurum 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 28.12.2015 tarihli ve 2015/57 Esas, 2015/813 Karar sayılı kararının 25.01.2016 tarihinde kesinleşmesini müteakip, sanığın denetim süresi içerisinde 23.07.2015 tarihinde işlediği kasıtlı suçtan mahkum olduğunun ihbar edilmesi üzerine hükmün açıklanmasına ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 62 ve 52/2. maddeleri gereğince 3.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Erzurum 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.02.2019 tarihli ve 2018/923 Esas, 2019/255 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 10.09.2021 tarihli ve 2021/11754 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 15.10.2021 tarihli ve 2021/115235 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Erzurum 4. Asliye Ceza Mahkemesince 26.02.2019 tarihinde tehdit suçu yönünden verilmiş olan karara karşı sanığın istinaf başvurusu üzerine, Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 12.10.2020 tarihli ve 2019/2329 Esas, 2019/1618 sayılı kararı ile Erzurum 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 28.12.2015 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararının müştekiye tebliğinin usulsüz olduğundan bahisle usulüne uygun kesinleşmediği cihetle, tehdit suçundan 5 ay hapis cezasına ilişkin hükmün açıklanmasına yönelik 20.12.2018 tarihli hükmün yok hükmünde olduğu ve sanığın istinaf isteminin anılan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karara karşı itiraz mahiyetinde merciince değerlendirmesi gerektiğine, kasten yaralama suçundan 3.000,00 Türk lirası adli para cezası verilmesine ilişkin hükmün açıklanmasına yönelik ise 28.12.2015 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın usulüne uygun kesinleşmediğinin ve bu itibarla 26.02.2019 tarihli hükmün açıklanmasına ilişkin kararın da yok hükmünde olduğunun düşünülmesi halinde mahallinde kanun yararına bozma ihbarında bulunulabileceğine ilişkin karar verildiği gözetilerek yapılan incelemede,
Dosya kapsamına göre,
1) Erzurum 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 28.12.2015 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının müştekiye usulüne uygun tebliğ işlemi yapılmadığı, bu halde hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının usulüne uygun olarak kesinleşmediği, benzer bir olaya ilişkin Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 2019/486 Esas, 2019/1821 Karar sayılı ilâmında yer alan "...suça sürüklenen çocuk hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin ilk kararın usulüne uygun olarak kesinleşmediği ve denetim süresinin işlemeye başlamayacağı..." şeklindeki açıklamalar da nazara alındığında, esasen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşmediği ve denetim süresinin başlamadığı, dolayısıyla denetim süresi içerisinde kasıtlı suç işlediği gerekçesiyle açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanamayacağı gözetilmeksizin, yazılı şekilde sanığın mahkûmiyetine karar verilmesinde,
Kabule göre de;
2) 5271 sayılı Kanun’un 231/11. maddesinde yer alan “Denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlemesi veya denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülüklere aykırı davranması halinde, mahkeme hükmü açıklar…” şeklindeki düzenleme nazara alındığında, somut olayda sanığın denetim süresi içinde suç işlediğinden bahisle yapılan ihbar üzerine, daha önce açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanmasına karar verilmiş ise de; sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Erzurum 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 28.12.2015 tarihli kararının kesinleşme tarihinin 25.01.2016 olduğu, sanığın denetim süresi içinde işlediği kabul edilen İstanbul 19. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.02.2018 tarihli ve 2017/79 Esas, 2018/126 sayılı kararına konu suçun işlendiği tarihin ise 23.07.2015 olduğu anlaşılmakla, sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar kesinleşmeden ve dolayısıyla denetim süresi başlamadan önce işlenen suç nedeniyle 5271 sayılı Kanun’un 231/11. maddesi gereğince hükmün açıklanmasına karar verilemeyeceği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:

TÜRK MİLLETİ ADINA

5271 sayılı CMK"nin 231/8. maddesinde hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının verilmesi halinde sanığın beş yıl süreyle denetim süresine tabi tutulacağı belirtilmiştir. Denetim süresi hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının usulüne uygun olarak kesinleşmesi üzerine başlar.
Buna göre; hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilen sanık, bu karar usulüne uygun bir şekilde kesinleştikten sonra, 5 yıl süreyle denetime tabi tutulacak ve bu süre içerisinde kasten yeni bir suç işlemesi veya denetimli serbestlik tedbirlerine riayet etmemesi halinde hüküm açıklanacaktır.
İncelenen dosyada; sanık hakkında müşteki ...’a yönelik kasten basit yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, ancak müştekinin yokluğunda verilen bu kararın müştekiye tebliğ edilmediği, bu nedenle kararın usulüne uygun olarak kesinleşmediği ve denetim süresinin işlemeye başlamaması nedeniyle hükmün açıklanamayacağı ve yine ihbara konu suçun usulsüz olan (25.01.2016 tarihli) kesinleştirme işleminden önceki bir tarihte (23.07.2015 tarihinde) işlenmiş olduğu da gözetilmeden sanığın denetim süresi içerisinde suç işlediğinden bahisle ihbar üzerine dosyanın ele alınarak açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanmasına karar verilmesinde isabet görülmemiştir.
Bu nedenle, Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; sanık hakkında müşteki Engin Ertaç’ı kasten basit yaralama suçundan Erzurum 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.02.2019 tarihli ve 2018/923 Esas, 2019/255 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4. maddesi gereğince KANUN YARARINA BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 13.12.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.