Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/12284 Esas 2022/2564 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 21.998,69 TL maddi ve 55.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat davasının dayanağı olan Adana 11. Asliye Ceza Mahkemesinin 2015/509 Esas - 2015/756 Karar sayılı dosyasında ile davacının hırsızlık suçundan 2 yıl 7 ay 7 gün hapis cezası ile cezalandırıldığı, verilen mahkumiyet kararına bağlı olarak 14.03.2013 - 05.07.2013 tarihleri arasında 113 gün, 12.07.2013 - 12.12.2014 tarihleri arasında 518 gün olmak üzere toplamda 631 hükümlü olarak cezaevinde bulunduğu, mahkeme kararının Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 27.05.2015 tarihli 2014/6138 Esas - 2015/10957 Karar numaralı ilamı ile bozulması üzerine yapılan yargılama sonunda, davacının beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 30.11.2015 tarihinde kesinleştiği, infaz tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı anlaşılmakla;
Gerekçeli karar başlığında "Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat" olan dava türünün "Yakalama veya Tutuklama Sonrası KYO veya Beraat Kararı Verilmesi Halinde Tazminat" olarak yazılması, mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiştir.
Davacının 25.000,00 TL maddi, 100.000,00 TL manevi tazminatın infaz başlangıç tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 21.998,69 TL maddi ve 55.000,00 TL manevi tazminatın infaz başlangıç tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedildiği anlaşılmakla;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Davacının hükümlü olarak cezaevinde kaldığı döneme ilişkin olarak Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığınca 16 yaşından büyükler için belirlenen net asgari ücret miktarı üzerinden hesaplama yapılarak 17.255,81 TL’nin maddi tazminat olarak davacıya ödenmesine karar verilmesi gerekirken, yerel mahkemece brüt asgari ücret üzerinden hesaplanan maddi tazminatın hükme esas alınması suretiyle maddi tazminatın fazla tayini,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının (1-a) numaralı bendinde bulunan maddi tazminat miktarının 17.255,81 TL'ye indirilmesi ve buna göre değişen toplam tazminat miktarı dikkate alınarak hüküm fıkrasının (2) numaralı bendinde bulunan vekalet ücreti miktarının da 7.925,58 TL'ye indirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün isteme aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.04.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.