Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2022/949 Esas 2022/3902 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVALILAR : 1- ... 2- ... VEK. AV. ...

Taraflar arasındaki gayrimenkul satış vaadine dayalı tazminat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

YARGITAY KARARI

Davacı, Çatalca 1.Noterliğinin 14.11.2002 tarih ve 592 yevmiye nolu Düzenleme Şeklindeki Gayrimenkul Satış Vaadi Sözleşmesi ile davalıların; İstanbul ili, Arnavutköy ilçesi sınırları içinde yeralan bir çok taşınmazını sattığını ancak satış vaadi sözleşmesinin ifasının gerçekleşmediğini belirterek; el birliği mülkiyeti paylı mülkiyete dönüştürülmeyerek satış vaadinin ifası imkansız hale getirilmiş bulunan parseller yönünden 5.000,00 TL tazminatın, satış vaadine rağmen 3. kişilere satışı ve devri yapılmış ve idare tarafından kamulaştırılmış bulunan parseller yönünden 3.000,00 TL tazminatın, satış vaadinde olup da 3. kişilere ait bulunan, davalıların hissesi olmayan parseller yönünden ifa imkansızlığı sebebiyle 2.000,00 TL tazminatın satış vaadi sözleşmesi tarihinden itibaren faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini istemiş,ıslahla talebini 172.289,93 TL ’ye yükseltmiştir.
Davalılar, davanın reddini dilemişlerdir.
Mahkemece,dava konusu 489, 509, 2454, 2460, 2461, 2696, 818, 819 ve 820 parsellere yönelik açılan davanın konusuz kalması nedeniyle esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına,dava konusu 2412, 2413, 2417, 2418, 2434, 2435, 2438, 239, 225, 234, 472, 480, 548, 907, 2457 parsellere yönelik dava yönünden 21.643,00 TL tazminatın 10.000,00 TL'sine dava tarihinden, 11.643,00 TL'sine ıslah tarihi olan 27.03.2019 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan alınarak davacıya ödenmesine,dava konusu 2376 parsel sayılı taşınmaza yönelik davanın reddine karar verilmiş;hüküm ,davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Dava,gayrimenkul satış vaadi sözleşmesine dayanan tazminat istemine ilişkindir.
Davacı , dava konusu 2412, 2413, 2417, 2418, 2434, 2435, 2438, 239, 225, 234, 472, 480, 548, 907, 2457 parsellere yönelik davasını ıslah etmiş talebini 172.289,93 TL ’ye yükseltmiştir.
Mahkemece bu parseller yönünden davacı talebinin kısmen kabulüne karar verilmesine rağmen davalılar yararına vekalet ücreti takdir etmemiştir.
Karar tarihinde yürürlükte olan 2021 yılı Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13/3 maddesine göre " Maddi tazminat istemli davanın kısmen reddi durumunda, karşı taraf vekili yararına bu Tarifenin üçüncü kısmına göre hükmedilecek ücret, davacı vekili lehine belirlenen ücreti geçemez." şeklinde belirtilmiştir.
Buna göre, mahkemece davacılar lehine 4080,00 TL avukatlık ücreti belirlendiğinden, davalılar yararına 4080,00 TL vekalet ücret takdir etmelidir. Davalılar lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi hatalı olup bozmayı gerektirir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın düzeltilerek onanması HUMK’nin 438/7 maddesi hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalıların sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle mahkeme kararının hüküm bölümüne (9) numaralı bent eklenerek “Davalı kendisini vekille temsil ettirdiğinden, reddolunan kısım için Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca hesaplanan 4.080,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalılara verilmesine,” cümlesinin yazılmasına, kararın değiştirilmiş ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 6100 sayılı HMK'nin Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK'nin 440. maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 21/04/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.