Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/3313 Esas 2022/2467 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK'nın 85/1, 62/1, 50/4-1.a, 52/2-4. maddeleri gereğince
mahkûmiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
17 yaşındaki ...'ın, sanığın sahibi olduğu Dost Madencilik Ltd. Şti. isimli işyerinde "hop hopçu" (kamyonlara yön veren kişi) olarak çalıştığı, olay günü 18:00 - 03:00 vardiyasında hafriyat döküm sahasında yine kamyonları yönlendirmeye başladığı, bu esnada hafriyat döküm sahasındaki araçların mazot ihtiyaçlarının karşılanması için içerisinde mazot bidonlarının bulunduğu kamyonetin de hafriyat döküm sahasında olduğu, aynı zamanda kamyonetin kontak anahtarının kamyonetin torpido gözünde bulunduğu, tanıklar ... ve ...'ın hafriyat döküm sahasına kamyonları ile döküm yapmalarının ardından, aynı tarihte saat: 20:40 sıralarında döküm sahasında hop hopçu olarak çalışan ...'ın kimseye haber vermeden şirkete ait olan ve döküm sahasında bulunan kamyonete binerek aracı çalıştırdığı, akabinde 50 metrelik kayalıklardan uçuruma yuvarlanarak öldüğü, dosya kapsamında yer alan 16/03/2015 tarihli bilirkişi raporuna göre; Dost Madencilik Ltd. Şti'nin sahibi olan sanık ...'ın kazanın meydana geldiği tarihte 17 yaşında olan ...'ı işe alarak, çalıştırılması yasak olan hafriyat döküm sahasında hop hopçu olarak ve ayrıca gece vardiyasında çalıştırmış olması nedeniyle kazanın meydana gelmesinde asli kusurlu olduğu, ölen ...'ın ise sadece hafriyat sahasında hop hopçuluk işi ile görevli olduğu halde, kendisine gerekli uyarılar yapılmasına rağmen yetkililere haber vermeden, kendi emniyet ve güvenliğini düşünmeyerek görevini bırakarak, ehliyetsiz bir şekilde kullanmasını bilmediği kamyoneti kullanmaya çalışıp uçuruma yuvarlanarak dikkatsiz ve tedbirsiz davranması nedeniyle kazanın meydana gelmesinde tali kusurlu olduğunun belirtildiği olayda; mahkemenin sanığın mahkumiyetine ilişkin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik görülmediğinden, bu hususta tebliğnamede bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;

Olay tarihinde yürürlükte bulunan 16.06.2004 tarih ve 225494 sayılı Resmi Gazete'de yayınlanan Ağır ve Tehlikeli İşler Yönetmeliğinin 4. maddesinini ikinci fıkrasında “EK-1 deki çizelgede, karşısında (K) harfi bulunmayan işlerde kadınlar ve (Gİ) harfleri bulunmayan işlerde de 16 yaşını doldurmuş fakat 18 yaşını bitirmemiş genç işçiler çalıştırılamaz.” amir hükmü gereği, Ek-1 deki çizelgenin 31 nolu "yapı işleri" bölümünde 18 yaşından küçük işçilerin her türlü yer altı ve yer üstü inşaatında çalıştırılmasının yasak olduğu, meydana gelen olayda, 17 yaşında ölen işçinin harfiyat döküm sahasında çalışmasına göz yuman, yeterli denetim ve kontrol mekanizması oluşturmayan sanığın eyleminde bilinçli taksirin koşullarının oluştuğu ve tayin olunan cezasının TCK'nın 22/3. maddesi uyarınca arttırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince kısmen isteme uygun olarak BOZULMASINA, aynı Kanunun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 30.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.