Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2022/1931 Esas 2022/3875 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 3. HUKUK DAİRESİ
İLK DERECE


Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen tazminat davasının reddine dair verilen karar hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davacı tarafın istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik olarak verilen kararın, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; dişinin kenarında meydana gelen kırığı tedavi ettirmek için 18.08.2016 tarihinde davalı diş hekiminin çalıştığı ... isimli diş sağlığı merkezine giderek muayene olduğunu, dişin tedavisi için kanal tedavisi yöntemi uygulandığını, tedavi uygulanırken teknik ekipmanın ucundaki kanal eğesi denilen parçanın diş etini de yararak çene kemiğine saplandığını ve kırıldığını, söz konusu parçanın hala çene kemiğinde durduğunu, kendisine dişte kırılan parçanın çıkarılamadığı, bu sebeple kanal tedavisi yapılamayacağı, dişin çekilmesi gerektiğinin söylendiğini, davalının ortalama bir diş hekiminden beklenen dikkat, özen ve beceriyi gösteremediğini, diş kaybının ancak implant tedavisi ile giderebileceğini, implant tedavisinin hem çok pahalı hem de çok ağrılı ve çok uzun süren bir tedavi olduğunu, davalının kusurlu davranışı sebebiyle maddi ve manevi zarara uğradığını ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 2.000,00 TL maddi tazminat ile 20.000,00 TL manevi tazminatın faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hükme karşı davacı istinaf talebinde bulunmuştur.
Bölge adliye mahkemesince; davacının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı bilgi ve belgelere, özellikle temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre, davacı tarafın temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Davacı eldeki dava ile hatalı diş tedavisi sebebiyle uğradığı zararının tazminini talep etmiştir. Dava tarihi itibariyle yürürlükte olan 6502 sayılı Kanun'un 73/2. maddesine göre davacı tüketicinin harçtan muaf olduğu, aleyhlerine harca hükmedilemeyeceği gözetilmeksizin istinaf karar ve ilam harcından sorumlu tutulması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması HMK'nın 370/2. maddesi hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davacının temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle bölge adliye mahkemesi hükmünde yer alan “Alınması gereken 59,30 TL karar ve ilam harcı peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına,” ifadesinin hükümden çıkarılarak, yerine “Davacı tüketicinin, 6502 sayılı Kanun'un 73/2. maddesine göre harçtan muaf olması nedeniyle harç alınmasına yer olmadığına, davacı tarafından yatırılan 98,10 TL istinaf başvuru harcı ile 35,90 TL istinaf karar ve ilam harcının davacıya iadesine,” cümlesinin eklenmesine, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, 20/04/2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.