MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü"ne ait iş yerinde alt işveren nezdinde çalışmakta iken şantiyenin kapanması, işin bitmesi nedeniyle haksız olarak işten çıkarıldığını iddia ederek bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı ... Genel Müdürlüğü, davacının kendi nezdinde değil işi ihale ettikleri firmada çalıştığını bu nedenle davacının işçilik alacaklarından sorumlu tutulmasının mümkün olmadığını belirterek davanın reddini istemiştir.
Davalı Şirket vekili, davacının ödenmemiş alacağı olmadığını beyanla davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, kısmen kabulüne ve davalıların müştereken ve müteselsilen sorumluluğuna karar verilmiş, kararın taraflarca temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 04.06.2018 tarihli ilamı ile İlk Derece Mahkemesinin kararı bozulmuş bozma ilamına uyulmasına karar veren Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.


Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- İhale makamının işçilik alacaklarından sorumluluğu konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanununun 36. maddesinde, “Genel ve katma bütçeli dairelerle mahalli idareler veya kamu iktisadi teşebbüsleri yahut özel kanuna veya özel kanunla verilmiş yetkiye dayanılarak kurulan banka ve kuruluşlar; asıl işverenler müteahhide verdikleri her türlü bina, köprü, hat ve yol inşası gibi yapım ve onarım işlerinde çalışan işçilerden müteahhit veya taşeronlarca ücretleri ödenmeyenlerin bulunup bulunmadığının kontrolü, ya da ücreti ödenmeyen işçinin başvurusu üzerine, ücretleri ödenmeyen varsa müteahhitten veya taşeronlardan istenecek bordrolara göre bu ücretleri bunların hakedişlerinden öderler” şeklinde kurala yer verilmiştir. Maddenin ikinci fıkrasına göre , işçilerin her hak ediş dönemi için olan ücret alacaklarının üç aylık tutarından fazlası hakkında adı geçen idarelere herhangi bir sorumluluk düşmeyeceği öngörülmüştür. Maddede sözü edilen ücret her hak ediş dönemi için “son üç aylık temel ücret” olarak değerlendirilmelidir.
Böyle olunca davalı ... Genel Müdürlüğü"nün sorumluluğu 4857 sayılı İş Kanununun 36. maddesi uyarınca her hak ediş dönemde ücret alacağının son üç aylık kısmını aşmamak üzere belirlenmeli ve sonucuna göre ücret alacağı hakkında karar verilmelidir. Davalı ... Genel Müdürlüğü" nün tüm çalışma dönemi için 3 aylık ücret alacağından sorumlu tutulması hatalı olup her hak ediş döneminin ayrı ayrı değerlendirilmesi gerekir. Bu husus gözetilmeksizin karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09.05.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.