Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/4593 Esas 2022/2307 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Karar tarihi : 05/02/2015
Suçlar : 2863 sayılı Yasaya Muhalefet, imar kirliliğine neden olmak
Hüküm : Sanıklar hakkında imar kirliliğine neden olmak suçundan;
CMK’nın 223/2-a maddesi uyarınca ayrı ayrı beraat
Sanık ... hakkında 2863 sayılı Kanuna muhalefet suçundan;
CMK’nın 223/2-e maddesi uyarınca beraat

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanık ...’nın beraatine ilişkin hüküm ile imar kirliliğine neden olmak suçundan sanıkların beraatlerine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanıklar hakkında imar kirliliğine neden olmak suçundan kurulan beraat hükmünün incelenmesinde;
Mağdur kavramı gibi kanunda açıkça tanımlanmamış olan “suçtan zarar görme” kavramının, gerek Ceza Genel Kurulu, gerekse Özel Dairelerin yerleşmiş kararlarında; “suçtan doğrudan doğruya zarar görmüş bulunma hali” olarak anlaşılıp uygulandığı, buna bağlı olarak da dolaylı veya muhtemel zararların, davaya katılma hakkı vermeyeceğinin kabul edildiği, bu hususun, Ceza Genel Kurulunun 11/04/2000 gün ve 65–69, 22/10/2002 gün ve 234–366, 04/07/2006 gün ve 127–180, 03/05/2011 gün ve 155–80, 21/02/2012 gün ve 279–55, 15/04/2014 gün ve 599-190, 28/03/2017 gün ve 214-206 sayılı kararlarında; “dolaylı veya muhtemel zarar, davaya katılma hakkı vermez” şeklinde açıkça ifade edildiği ve Ceza Genel Kurulunun 25/03/2003 gün ve 41–54 sayılı kararında da “tazminat ödenmesi, itibar zedelenmesi ve güven kaybı” gibi dolaylı zararlara dayanarak kamu davasına katılmanın olanaklı olmadığının kabul edilmesi karşısında; katılan Kültür ve Turizm Bakanlığının, imar kirliliğine neden olmak suçundan açılan davaya katılma ve tesis edilen hükmü temyiz etme hak ve yetkisi bulunmadığı anlaşılmakla, katılan Kültür ve Turizm Bakanlığı vekilinin temyiz isteminin, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak REDDİNE;
2- Sanık ... hakkında imar kirliliğine neden olmak suçundan kurulan beraat hükmünün incelenmesinde ise;
Sanığın, bu suçtan hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilen oğlu sanık ... ile birlikte, Bursa Koruma Kurulu'nun 26/09/1990 gün ve 1348 sayılı kararı ile anıtsal yapı olarak tescil edilen taşınmazda duvar yaptırmak suretiyle izinsiz inşai ve fiziki müdahalede bulundukları iddiasıyla açılan kamu davası ile ilgili olarak; sanığın aşamalardaki savunmalarında işleriyle oğlu İdris’in ilgilendiğini ve duvarı onun yaptırdığını belirterek atılı suçlamayı kabul etmediği, oğlu olan sanık ...’nın savunmasında suça konu taşınmazın annesi adına kayıtlı olduğunu ancak duvarı kendisinin yaptırdığını beyan ederek sanık ...’nın savunmalarını doğruladığı dikkate alınarak sanığın savunmasının aksine üzerine atılı suçu işlediğine ya da bu suça iştirak ettiğine dair mahkumiyete yeterli delil bulunmadığı, dolayısıyla sanık hakkında beraat kararı verilmesinde isabetsizlik olmadığı anlaşılmakla;
Yapılan yargılama sonunda, atılı suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükümlerin isteme uygun olarak ONANMASINA; 24/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.