Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/11935 Esas 2022/2309 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 2863 sayılı Kanunun 65/b, TCK’nın 62, 52/2, 51/1-3-7-8.maddeleri gereğince mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
İstanbul I Numaralı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulunun 07/07/1993 tarih ve 4720 sayılı kararı ile belirlenen kentsel sit alanı içerisinde yer alıp, İstanbul II Numaralı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Bölge Kurulunun 29/11/2006 tarih ve 673 sayılı kararı ile 2. grup korunması gerekli kültür varlığı olarak tescil edilen, İstanbul ili Beyoğlu ilçesi ..... 106 pafta, 167 ada, 3 parsel sayılı yapının tüm katlarında fiziki müdahalelerde bulunulduğu (duvar, mekan, malzeme değişiklikleri, onarım, tesisat işleri, sıva sökümleri vb.), büyütülmüş teras katın üstünün de teras çatı olarak düzenlendiği ve bitişik 4 ve 2 parseldeki yapının terasıyla birleştirilerek lokanta ve cafe olarak kullanıldığı iddiasıyla sanık hakkında 2863 sayılı Kanunun 65/b maddesi uyarınca açılan kamu davası ile ilgili olarak; İstanbul Büyükşehir Belediyesi Koruma Uygulama ve Denetim Müdürlüğü uzmanları tarafından 12/05/2010 tarihinde 2-3 parsellerde yerinde yapılan inceleme sonucu düzenlenen yapı tespit tutanağında 2 parselde yer alan taşınmazın çekme katının muhtelif yerlerine çelik profiller ile destekler (koloni kiriş) oluşturulmak suretiyle güçlendirme çalışması yapıldığı ve kat yüksekliğinin artırılarak komşu 3 parselin teras katında bulunan konak pastanesinin kullanım alanına dahil edildiğinin belirtildiği, kurul uzmanları tarafından yerinde yapılan inceleme sonucu düzenlenen 12/11/2012 tarihli raporda 3 parselde yer alan taşınmazın tüm katlarında fiziki müdahalelerde bulunulduğu (duvar, mekan, malzeme değişiklikleri, onarım, tesisat işleri, sıva sökümleri vb.), büyütülmüş teras katın üstünün de teras çatı olarak düzenlendiği ve bitişik 4 ve 2 parseldeki yapının terasıyla birleştirilerek lokanta ve kafe olarak kullanulmakta olduğunun belirlendiği, İstanbul II Numaralı Kültür Varlıklarını Koruma Bölge Kurulunun 19/12/2012 tarih ve 913 sayılı kararı ile 3 parselde bulunan yapının rölövesi ile restitüsyon projesinin uygun bulunduğuna, 3 ve 2 parselde tespit edilen izinsiz uygulamalar için suç duyurusunda bulunulmasına karar verildiği, sanığın aşamalardaki savunmalarında suça konu 3 parseldeki taşınmazın mülkiyetinin babasına ait olduğu, ancak babasının hasta olması nedeniyle binayı kafe olarak kendisinin işlettiğini, işe başlarken belediyeden aldığı izin doğrultusunda ufak tefek tamir işleri yaptığını, çatı ile ilgili olarak ise değişlik yapmadan önce koruma bölge kurulundan izin aldıklarını, binanın 30 yıldır kendilerine ait olduğunu ancak bunların dışında başka tadilat yapmadığını beyan ettiği, taşınmaz için proje hazırlatarak kurula sunan sanığın bölgenin ve taşınmazın niteliğini bilindiğinin kabulde zorunluluk bulunduğu, mahallinde inşaat mühendisi eşliğinde yapılan keşif sonucu düzenlenen 11/08/2015 tarihli bilirkişi raporunda, suça konu izinsiz müdahalelerin yapım zamanına ilişkin teknik verilere dayalı bir tespite yer verilmediği dikkate alınarak;
Öncelikle inşaat mühendisi ve fen bilirkişilerinden oluşan üçlü bilirkişi heyeti eşliğinde mahallinde yeniden keşif yapılarak iddianameye konu izinsiz müdahalelerin tek tek irdelenmesi, suç tarihinin belirlenmesi açısından özellikle kullanılan malzemelerin cinsi, eskime durumu, renk değişimi, parlaklık/solukluk, dökülmeler, paslanma ve karbonlaşma ve diğer teknik özellikler de dikkate alınmak suretiyle müdahale tarihlerinin (suç tarihinin) ve böylelikle dava konusu uygulamaların sanık tarafından dava zamanaşımı süresi içerisinde gerçekleştirilip gerçekleştirilmediğinin tereddüte mahal bırakmayacak şekilde belirlenmesi, ayrıca suça konu taşınmazdaki izinsiz müdahalelerin 19/12/2012 tarih ve 913 sayılı kurul kararı ile onaylanan rölöve ile restitüsyon projelerine uygun hale getirilip getirilmediğinin araştırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de,
1- Sanık hakkında 4 nolu parselle ilgili olarak açılan ve dairemizin 29/06/2017 tarih 2015/13274 E. - 2017/5668 K. sayılı ilamı ile bozulan İstanbul 30. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/05/2014 tarih 2014/99 E. - 2014/230 K. sayılı dosyasının aslı ya da onaylı örneğinin dosya kapsamına alınarak her iki davanın konusunun, sanığa isnat edilen eylemlerin, yargılamalara dayanak teşkil eden tutanakların aynı olup olmadığının tereddüte yer vermeyecek şekilde belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2- TCK'nın 52/4. maddesi gereğince ödenmeyen adli para cezasının hapis cezasına çevrileceği ihtarının yapılmamış olması,
3- Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, 5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesinde belirtilen güvenlik tedbirinin, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca, TCK'nın 53/1-c bendinin, sadece kendi alt soyu üzerindeki yetkileri bakımından uygulanamayacağı ile TCK'nın 53/1-e maddesininde belirtilen yetkileri bakımından uygulanamayabileceği gözetilmeksizin, TCK'nın 53/1'deki hak yoksunluklarının tamamen uygulama dışı bırakılması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 24/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.