MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacılar, murisinin iş kazası sonucu ölümünden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesin karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

K A R A R
1-Dosyadaki temyiz kapsam ve nedenlerine göre; davacılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.
2-Dava, 07/09/2007 tarihli iş kazası nedeniyle vefat eden sigortalının anne, baba ve kardeşinin maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, Dairemizin 2016/13170 esas ve 2018/1352 karar sayılı Bozma ilamı öncesinde, davacı anne ile baba lehine ayrı ayrı 20000 TL ve kardeş lehine 15000 TL manevi tazminatın olay tarihi olan 07/09/2007 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiz oranı ile birlikte davalı ..."tan alınarak ayrı ayrı davacılara verilmesine hükmedilmiş; peşinden Dairemiz Bozma İlamına uyulmuş; akabinde ise davacı anne ile baba lehine ayrı ayrı 37000 TL ve kardeş lehine 20000 TL manevi tazminatın olay tarihi olan 07/09/2007 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiz oranı ile birlikte davalı ..."tan alınarak ayrı ayrı davacılara verilmesine, fazlaya dair taleplerin ise reddine karar verilmiş ve fakat davacı anne ile baba yönünden Dairemiz Bozma İlamına uygun şekilde hüküm tesis edilmemiştir.
Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 06/03/2002 tarih ve 1/119-135 sayılı ilamında da belirtildiği üzere; bozma kararına uyulması ile Mahkemenin bozma kararı doğrultusunda işlem yapma yükümlüğü doğar. Bu ilke usul kanununun dayandığı ana esaslardan olup kamu düzeni ile ilgilidir. Yargıtayın bozma kararına uymuş olan Mahkemenin, bozma gereğince değerlendirme yaparak yeni hükmü tesis etme zorunluluğu vardır.
Bu açıklamalar ve Dairemiz Bozma ilamı ışığında; Mahkemece ülkenin ekonomik koşulları, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, paranın satın alma gücü, tarafların kusur durumu, olayın ağırlığı, olay tarihi gibi özelliklerin göz önünde tutulması, bunun yanında olayın işverence iş sağlığı ve güvenliği önlemlerinin yeterince alınmamasından kaynaklandığı da gözetilerek, gelişen hukuktaki yaklaşıma da uygun olarak tatmin duygusu yanında caydırıcılık uyandıran oranda manevi tazminat takdir edilmesi gerektiği açıkça ortadadır. (HGK 23.6.2004, 13/291-370)
Neticeten dosya kapsamı gözetilerek, Bozma İlamının amacına aykırı mahiyette davacı anne ve baba lehine az miktarda manevi tazminata hükmedilmesi usule ve yasaya aykırıdır.
3-Diğer yönden, karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT’nin 10. maddesinde; “(1) Manevi tazminat davalarında avukatlık ücreti, hüküm altına alınan miktar üzerinden Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir. (2) Davanın kısmen reddi durumunda, karşı taraf vekili yararına Tarifenin üçüncü kısmına göre hükmedilecek ücret, davacı vekili lehine belirlenen ücreti geçemez. (3) Bu davaların tamamının reddi durumunda avukatlık ücreti, Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümüne göre hükmolunur. (4) Manevi tazminat davasının, maddi tazminat veya parayla değerlendirilmesi mümkün diğer taleplerle birlikte açılması durumunda; manevi tazminat açısından avukatlık ücreti ayrı bir kalem olarak hükmedilir.” düzenlemesine ve 13.maddede; “(1) Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için Tarifenin ikinci kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (7 nci maddenin ikinci fıkrası, 9 uncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile 10 uncu maddenin üçüncü fıkrası ile 12 nci maddenin birinci fıkrası, 16 ncı maddenin ikinci fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla) Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir. (2) Ancak, hükmedilen ücret kabul veya reddedilen miktarı geçemez.” ifadelerine yer verilmiştir.
O halde, davacıların maddi ve manevi tazminat istemleri nedeniyle tarifeye uygun şekilde toplam rakamlar gözetilerek maddi ve manevi tazminat için ayrı vekalet ücreti takdir edilmesine rağmen, manevi tazminat yönünden reddedilen ve kabul edilen miktarlara göre tespit edilen vekalet ücretlerinin, yürürlükte bulunan AAÜT‘nin 13. ve 10.maddeleri gözetilmeksizin hatalı rakamlar üzerinden belirlenmesi isabetsiz olmuştur.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacılar vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene davacılara iadesine, 28/11/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.